Αναπάντεχη ανακάλυψη: Νέα είδη κοραλλιών αποκαλύπτονται στους ωκεανούς
Επιστήμονες από το Μουσείο του Κουίνσλαντ εντόπισαν πολλά διαφορετικά είδη κοραλλιού στο μέχρι πρότινος ένα ενιαίο κοράλλι. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι πρόκειται για το Acropora hyacinthus, μια σύνθετη ομάδα από πολλά διαφορετικά κοράλλια, τουλάχιστον 16 διακριτών ειδών, πέντε εκ των οποίων ήταν άγνωστα, με βάση προηγμένες γονιδιωματικές τεχνικές σε συνδυασμό με συμβατικές ταξινομικές μεθόδους. Ορισμένα βρίσκονται σε υφάλους της Αυστραλίας, όπως στο Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, και στο νησί Λόρδος Χάου στη Νέα Νότια Ουαλία. Δείτε επίσης: Το μέλλον της ενέργειας: Πώς οι μονάδες άνθρακα γίνονται πυρήνες AI Ο επικεφαλής συγγραφέας, από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, Σέιτζ Ράσμουσεν, τόνισε ότι ενδέχεται να υπάρχουν ακόμα πολλά που μπορούν να μάθουν οι επιστήμονες «για τους υφάλους που βρίσκονται στην πόρτα μας». Τα κοράλλια Acropora hyacinthus είναι από τα πιο γνωστά και όμορφα στον ύφαλο «Ωστόσο, η έρευνά μας αποκαλύπτει το αντίθετο. Αυτό που κάποτε θεωρούνταν ένα ενιαίο, ευρέως διαδεδομένο είδος είναι στην πραγματικότητα μια ολόκληρη ομάδα ειδών με πολύ μικρότερες γεωγραφικές περιοχές. Αυτό αναδιαμορφώνει τον τρόπο που βλέπουμε τη βιοποικιλότητα του υφάλου και τους ρόλους που παίζουν αυτά τα κοράλλια», κατέληξε. «Είναι σαν να συνειδητοποιείς ότι το ένα δέντρο που πάντα έβλεπες στο τροπικό δάσος αποτελείται από δώδεκα διαφορετικά είδη που κρύβονται σε κοινή θέα.» Εννέα είδη που πριν θεωρούνταν αντίγραφα άλλων, έχουν προφανώς επαναξιολογηθεί. Τέσσερα έχουν επιβεβαιωθεί ως ξεχωριστά είδη, ενώ πέντε απαιτούν περαιτέρω μελέτη. Τα νέα είδη είναι τα ακόλουθα: Acropora tersa, Acropora harriottae, Acropora uogi, Acropora nyinggulu και Acropora kalindae. Ας σημειωθεί ότι τα εν λόγω ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο Invertebrate Systematics ενδέχεται να συμβάλλουν εποικοδομητικά στις προσπάθειες διαχείρισης και αποκατάστασης των υφάλων, υπενθυμίζοντας στους αρμοδίους ότι τα είδη με μικρές περιοχές εξάπλωσης απειλούνται περισσότερο με εξαφάνιση, κυρίως διότι η λεύκανση των κοραλλιών και οι κλιματικές επιπτώσεις εντείνονται σε ολόκληρο τον Ινδο-Ειρηνικό. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Με υποβρύχια κάμερα «συλλαμβάνουν» ψάρια που τρώνε κοράλλια
Οι κεραυνοί εξαφανίζουν 320 εκατομμύρια δέντρα τον χρόνο
Οι κεραυνοί «σκοτώνουν» 320 εκατ. δέντρα ετησίως, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Global Change Biology. Πρόκειται για αριθμό μεγαλύτερο από ό,τι παλιά με το ενδεχόμενο να αυξηθεί ακόμη περισσότερο λόγω υπερθέρμανσης του πλανήτη, φαινόμενο που αναμένεται να σημειωθεί σε υγρές και θερμές δασικές περιοχές. Η επιστημονική ομάδα από έρευνα πεδίου και παγκόσμια δεδομένα από κεραυνούς συγκέντρωσε δεδομένα εκτιμώντας τον αριθμό των δέντρων που «πλήττονται» από κεραυνούς κάθε χρόνο. Ο επικεφαλής συγγραφέας Αντρέας Κράους του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, σύμφωνα με το Yale Environment 360 σημείωσε: «Είμαστε πλέον σε θέση όχι μόνο να εκτιμήσουμε πόσα δέντρα πεθαίνουν από κεραυνούς ετησίως, αλλά και να εντοπίσουμε τις περιοχές που επηρεάζονται περισσότερο». Δείτε επίσης: Το μέλλον της ενέργειας: Πώς οι μονάδες άνθρακα γίνονται πυρήνες AI Αναλυτικότερα, μελετήθηκαν μόνο όσα δέντρα επλήγησαν από κεραυνό κι όχι όσα καταστράφηκαν από πυρκαγιά που πυροδοτήθηκε ακολούθως. Διαπίστωσαν επίσης ότι τα δέντρα που σκοτώνονται άμεσα από κεραυνούς απελευθερώνουν περίπου ένα δισεκατομμύριο τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, περίπου όσο εκπέμπει όλη η Ιαπωνία. Η υπερθέρμανση ωστόσο του πλανήτη ενδέχεται να απειλήσει σοβαρά πολλές διαφορετικές περιοχές: «Τα περισσότερα κλιματικά μοντέλα προβλέπουν αύξηση της συχνότητας των κεραυνών τις επόμενες δεκαετίες, επομένως αξίζει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε αυτή τη διαταραχή που σε τόσο μεγάλο βαθμό παραλείπεται». Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Η πιθανότητα για τσουνάμι ικανό να βυθίσει τεράστιες εκτάσεις σε λίγα λεπτά
Απειλή για τη φύση: Εξαφάνιση ζώων που μεταφέρουν σπόρους θέτει σε κίνδυνο τα δάση
Μια ορατή αλλά εξαιρετικά σοβαρή απειλή για τα δάση, θεμέλιο της βιοποικιλότητας και προστασίας απέναντι στην κλιματική αλλαγή, η μείωση των ζώων που μεταφέρουν σπόρους, διασπείροντάς τους και ευνοώντας έτσι την αναγέννηση της βλάστησης. Το ταξίδι του σπόρου αρχίζει τη στιγμή της κατανάλωσης από ένα ζώο. Μαλακώνει από τα οξέα του στομάχου και όταν αποβληθεί από τον οργανισμό μεταφέρεται σε ένα άλλο σημείο. Ωστόσο, ολόκληροι πληθυσμοί ζώων, εξαιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης με την αποψίλωση, το κυνήγι και την καταστροφή των οικοτόπων, όπως αναφέρει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Reviews Biodiversity, πουλιά, θηλαστικά, ψάρια και μερικά αμφίβια, που έχουν αναλάβει αυτόν τον ρόλο συρρικνώνονται δραματικά. Με αποτέλεσμα, πολλά δέντρα να μην επιβιώνουν, η βιοποικιλότητα των δασών να περιορίζεται, και η ικανότητα των δασών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα να μειώνεται διαρκώς και επομένως να παρεμποδίζεται η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Δείτε επίσης: Το μέλλον της ενέργειας: Πώς οι μονάδες άνθρακα γίνονται πυρήνες AI Συγκεκριμένα για παράδειγμα στον Αμαζόνιο και στο Ατλαντικό Δάσος, περίπου το 90% των δέντρων εξαρτώνται από τα ζώα για να μεταφέρουν τους σπόρους τους. Όπως επισημαίνει ο Μάουρο Γκαλέτι, συνδιευθυντής του Κέντρου Έρευνας για τη Δυναμική της Βιοποικιλότητας και την Κλιματική Αλλαγή (CBioClima), στο Ινστιτούτο Βιοεπιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο στη Βραζιλία, για να αναπτυχθεί ένα δέντρο κομπάιμα το δάσος χρειάζεται τουκάν και πιθήκους για να διασπείρουν τους σπόρους του. Όχι μόνο συμβάλλουν συμβάλλουν στην αναγέννηση των δασών, αλλά ενισχύουν και την αποθήκευση του άνθρακα. Οι ερευνητές ωστόσο επισημαίνουν ότι παρά τη σημαντική συμβολή τους, δεν αξιολογούνται επαρκώς, και κρίνουν απαραίτητο να συμπεριληφθούν τα ζώα που τρέφονται με καρπούς στην προσπάθεια αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα. «Η αποκατάσταση δεν αφορά μόνο τη φύτευση δέντρων. Πρέπει να λάβετε υπόψη ποιος θα διατηρήσει το μέλλον αυτού του δάσους, δηλαδή τα ζώα που διασκορπίζονται. Πριν από λίγα χρόνια, πίστευαν ότι φυτεύοντας το δάσος, αυτά τα ζώα θα έρχονταν σε αυτό. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι. Είναι πολύ πιο περίπλοκο να έχεις ένα αποκατεστημένο δάσος σε λειτουργία», υπογράμμισε ο Γκαλέτι. Οι επιστήμονες καταλήγουν ότι αν δεν υπάρξουν άμεσα μέτρα για την προστασία αυτών των ειδών, οι προσπάθειες αναδάσωσης και αποκατάστασης οικοσυστημάτων κινδυνεύουν να υπονομευτούν. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Οι επικονιαστές σε κίνδυνο λόγω της αυξανόμενης αστικοποίησης
Η επίδραση των ταχύπλοων στο οικοσύστημα των λιμνών
Μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα δεικνύει ότι το ευαίσθητο οικοσύστημα της λίμνης μπορεί να επηρεάσει η διέλευση ταχύπλοων. Σύμφωνα με διαπιστώσεις των ερευνητών, τα μηχανοκίνητα σκάφη με την ώθηση της προπέλας τους, ή τον σχηματισμό κυμάτων πιθανώς να επηρεάζουν αρνητικά τον πυθμένα της λίμνης. Η έρευνα διεξήχθη με την τοποθέτηση αισθητήρων ικανών να υπολογίσουν την πίεση και την αναπτυσσόμενη μέσα στο νερό ταχύτητα στον προφανώς στον πυθμένα σε δύο διαφορετικά σημεία και σε δύο διαφορετικά βάθη, ενώ συγκέντρωσαν δείγματα από ιζήματα. Στο εγχείρημα συνέβαλαν επτά σκάφη αναψυχής που χρησιμοποιούνται συνήθως στις λίμνες και τα ποτάμια της Μινεσότα, σε διαφορετικές λειτουργίες. Δείτε επίσης: Το μέλλον της ενέργειας: Πώς οι μονάδες άνθρακα γίνονται πυρήνες AI Τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο University Digital Conservancy κατέδειξαν ότι όλα ανεξαιρέτως τα μηχανοκίνητα σκάφη παράγουν ρεύματα νερού και αναταράξεις διαταράσσοντας τον πυθμένα της λίμνης, με αποτέλεσμα να ανασηκώνονται ιζήματα στο νερό, και να απελευθερώνονται θρεπτικά συστατικά, όπως ο φώσφορος, ικανά να οδηγήσουν σε υπερβολική ανάπτυξη φυκών, αρνητική αναμφίβολα επίπτωση για τις λίμνες. Κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι όλα τα μηχανοκίνητα σκάφη, κατά την χαλαρή πλεύση ή πλανάρισμα, θα πρέπει να λειτουργούν σε βάθος έξι μέτρων ή μεγαλύτερο, προκειμένου να περιοριστεί η πιθανότητα το κύτος του σκάφους να προκαλέσει φθορά στον πυθμένα. Έτσι, οι ειδικοί συστήνουν λειτουργία σκαφών σε περιοχές με βάθος για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων. Ο Τζεφ Μαρ, εκ των συντακτών της μελέτης και αναπληρωτής διευθυντής μηχανικής και εγκαταστάσεων Κολλέγιο Επιστήμης και Μηχανικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα υπογραμμίζει: «Για όλα τα μηχανοκίνητα σκάφη, η απλή προσοχή στο πού κατευθύνετε το σκάφος σας και η αποφυγή ρηχών σημείων μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά». Όπως εξήγησε, η παραμονή σε σημεία με βάθος, ιδίως όταν κάποιος κάνει wakeboarding ή σέρφινγκ, συνιστά εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο απόλαυσης και παράλληλα προστασίας του οικοσυστήματος της λίμνης. Οι διενεργούντες την έρευνα επιστήμονες σημειώνουν ότι η τελική φάση της έρευνας πεδίου θα ολοκληρωθεί το φθινόπωρο του 2025 και θα εστιάσει στο ότι τα κύματα που προκαλούνται από τον άνεμο διαφέρουν από τα κύματα που παράγονται από σκάφη αναψυχής, διαφορά που καθορίζει και τις αντίστοιχες επιπτώσεις τους στο περιβάλλον της λίμνης. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Η οξίνιση των ωκεανών απειλεί τη Χαβάη – Νέα μελέτη προβλέπει ακραία επίπεδα ως το 2050
Οι επικονιαστές σε κίνδυνο λόγω της αυξανόμενης αστικοποίησης
Οι επικονιαστές, των οποίων ο ρόλος τους είναι πολύτιμος για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, μειώνονται ολοένα περισσότερο, εξαιτίας της διαρκώς αυξανόμενης αστικοποίησης, προκαλώντας ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα. Νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ αποκαλύπτει ότι η υπέρμετρη ανάπτυξη αστικών περιοχών τους βλάπτει σοβαρά, ιδίως τις μέλισσες, τις νυχτοπεταλούδες και τις συρφίδες. Η ερευνητική ομάδα συγκέντρωσε δείγματα από διαφορετικά είδη επικονιαστών σε αστικά κέντρα και προάστια της Μεγάλης Βρετανίας, διαπιστώνοντας μείωση των ειδών έως και 43% σε εκτάσεις γης που βρίσκονται σε σημεία αυξημένης δόμησης. Δείτε επίσης: Το μέλλον της ενέργειας: Πώς οι μονάδες άνθρακα γίνονται πυρήνες AI Τα ευρήματα της έρευνας που δημοσιεύθηκαν στο Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences παρουσιάζουν ευρύ φάσμα επικονιαστών που απειλείται στα αστικά τοπία. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για την κατανόηση και τη διατήρηση των χρήσιμων αυτών εντόμων που είναι ευάλωτα στην απώλεια οικοτόπων: «Τα έντομα επικονίασης είναι ζωτικής σημασίας για την αναπαραγωγή έως και 90% των ειδών άγριων ανθοφόρων φυτών και πολλών ειδών καλλιεργειών. Καθώς η αστικοποίηση προκαλεί μεγαλύτερη απώλεια οικοτόπων, οι κοινότητες των εντόμων υποφέρουν και τα οικοσυστήματα γίνονται εύθραυστα. Η μελέτη μας εντοπίζει ορισμένα από τα χαρακτηριστικά των αστικών χώρων πρασίνου που είναι καθοριστικά για τη διατήρηση και την ανάπτυξη οικοτόπων για τους επικονιαστές που είναι ευάλωτοι στην περιβαλλοντική αλλαγή». Η Τζιλ Έντμοντσον από το τμήμα Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, η επικεφαλής της μελέτης, αναφερόμενη στα λιγοστά πράσινα σημεία, πρότεινε τη δημιουργία νησίδων πρασίνου, υπογραμμίζοντας ότι καθώς αυξάνεται το σκυρόδεμα, η άσφαλτος και τα κτίρια, υπάρχει λιγότερος διαθέσιμος βιότοπος για όλες τις ομάδες επικονιαστών με αρνητικές επιπτώσεις στην επικονίαση των καλλιεργειών : «Η μελέτη μας καταδεικνύει τη σημασία των αστικών ημιφυσικών χώρων για τα έντομα, στους οποίους βασιζόμαστε, όχι μόνο για να κάνουμε τους κήπους μας όμορφους, αλλά και για να υποστηρίξουμε τα παγκόσμια γεωργικά συστήματα». Ο Στιούαρτ Κάμπελ, εκ των συντακτών της έκθεσης, υπονίζει ότι στο αστικό πλαίσιο οι επικονιαστές δυσκολεύονται να βρουν κατάλληλη τροφή, εξηγώντας ότι «όλα αυτά τα είδη χρειάζονται λουλούδια για να τραφούν, αλλά οι νυχτοπεταλούδες χρειάζονται και φυλλώματα δέντρων και θάμνων, καθώς και φυτά που χρησιμοποιούνται ως τροφή για τις προνύμφες τους, ενώ πολλές συρφίδες χρειάζονται στάσιμο νερό για να αναπαραχθούν. Αυτά είναι όλα χαρακτηριστικά των οικοτόπων που μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεθούν σε πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές και θα πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτά τα χαρακτηριστικά προκειμένου να διατηρήσουμε μια τόσο ποικιλόμορφη ομάδα εντόμων για τις μελλοντικές γενιές». Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Έξαρση εμφάνισης Μωβ μεδουσών στις ελληνικές θάλασσες
Έρευνα: Η ρύπανση από πλαστικό απειλεί έμβρυα και ηλικιωμένους – Ζημιά 1,5 τρισ.
Νέα έκθεση καταγράφει την «κρίση πλαστικών», νοσήματα και θάνατοι από τη βρεφική ηλικία έως τα γηρατειά, με τις σχετικές υγειονομικές επιβαρύνσεις των 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, που οφείλονται στα πλαστικά υλικά, τα οποία αποτελούν έναν σοβαρό, διαρκώς εντεινόμενο και υποτιμημένο κίνδυνο τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για το περιβάλλον. Με δεδομένο ότι από το 1950 η παραγωγή πλαστικών έχει αυξηθεί πάνω από 200 φορές και προβλέπεται να τριπλασιαστεί έως το 2060, ξεπερνώντας τους 1 δισεκατομμύριο τόνους ετησίως, με ραγδαία εξάπλωση στα πλαστικά μιας χρήσης: φιάλες, συσκευασίες, είδη ταχείας κατανάλωσης, η ρύπανση που προκαλείται έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Συγκεκριμένα οι αριθμοί μαρτυρούν ότι 8 δισεκατομμύρια τόνοι έχουν διασπαρεί από το Έβερεστ μέχρι τις βαθύτερες ωκεάνιες τάφρους, ενώ μόλις το 10% των πλαστικών αποβλήτων ανακυκλώνεται. Τα πλαστικά απειλούν σε όλα τα στάδια της ύπαρξής τους: από την εξαγωγή ορυκτών καυσίμων (φυσικό αέριο, άνθρακας) έως την παραγωγή, χρήση και απόρριψή τους. Η ανακύκλωση δεν αρκεί, εφόσον υπάρχει διαρκώς ρύπανση της ατμόσφαιρας, έκθεση σε τοξικές ουσίες και κυρίως εισχώρηση μικροπλαστικών στο ανθρώπινο σώμα. Επιπλέον, αποτελούν εστίες λιμναζόντων υδάτων που ευνοούν την αναπαραγωγή επικίνδυνων εντόμων, όπως τα κουνούπια. Δείτε επίσης: Ανιχνευτής διαρροών $150.000 που ίσως καθορίσει το μέλλον του υδρογόνου Ο Φίλιπ Λάντριγκαν, επιδημιολόγος του Boston College και συγγραφέας της μελέτης υπογραμμίζει : «Οι συνέπειες είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για τις ευάλωτες ομάδες, όπως τα βρέφη και τα παιδιά». «Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την κρίση πλαστικής ρύπανσης βασιζόμενοι στην ανακύκλωση». Παρότι η βιομηχανία πλαστικών και οι παραγωγοί πετρελαίου επιμένουν ότι η λύση έγκειται στη βελτίωση της ανακύκλωσης, υλικά όπως το χαρτί ή το αλουμίνιο, τα χημικά σύνθετα πλαστικά δυστυχώς δεν είναι εύκολα ανακυκλώσιμα. Σημειώνεται ότι πάνω από το 98% των πλαστικών προέρχονται από ορυκτά καύσιμα. Η παραγωγή τους επιβαρύνει σημαντικά το κλίμα, εκπέμποντας πάνω από 2 δισεκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως — περισσότερους ακόμη και από τη Ρωσία, που θεωρείται η τέταρτη πιο ρυπογόνος χώρα. Σημειώνεται επιπρόσθετα ότι τα μισά μη διαχειριζόμενα πλαστικά καίγονται, ενισχύοντας την τοξική ρύπανση της ατμόσφαιρας. Στη διενεργηθείσα μελέτη τονίζεται ότι χρησιμοποιούνται πάνω από 16.000 διαφορετικές χημικές ουσίες στα πλαστικά, όπως βαφές, σταθεροποιητές, επιβραδυντικά φλόγας. Πολλές εξ αυτών είναι επιβεβαιωμένο ότι έχουν αρνητικές επιδράσεις στην υγεία, σε όλα τα στάδια της ζωής. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, προερχόμενα από διάσπαση απορριμμάτων, εισερχόμενα στον οργανισμό μέσω νερού, τροφής ή αέρα. Έχουν εντοπιστεί σε αίμα, εγκέφαλο, πλακούντα, σπέρμα και μητρικό γάλα και σχετίζονται ήδη με εγκεφαλικά επεισόδια και καρδιοπάθειες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι ενώ τα πλαστικά θεωρούνται «φτηνά», το πραγματικό τους κόστος είναι τεράστιο. Η ζημία στην υγεία μόνο από τρεις πλαστικές χημικές ουσίες —PBDE, BPA και DEHP— ανέρχεται σε 1,5 τρισ. δολάρια ετησίως σε 38 χώρες. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Γυάλινα μπουκάλια με μικροπλαστικά: Νέα μελέτη φέρνει ανησυχητικά στοιχεία
Ο κατάλληλος συνδυασμός δέντρων μεγιστοποιεί τα περιβαλλοντικά οφέλη τους
Παλαιότερη μελέτη του Γερμανικού Κέντρου Ολοκληρωτικής Έρευνας για τη Βιοποικιλότητα (iDiv) αποκάλυπτε τον καθοριστικό ρόλος των δέντρων στην αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης: όσο περισσότερα και διαφορετικά είναι τα είδη τους σε μία δασική έκταση, τόσο μεγαλύτερη είναι η ρύθμιση της θερμοκρασίας. Νεότερη σήμερα έκθεση του iDiv, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Λειψίας, το Πανεπιστήμιο Friedrich Schiller και του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) καταλήγει ότι ο σωστός συνδυασμός και ο κατάλληλος τρόπος φύτευσής τους, ενισχύουν τα οφέλη τους στο περιβάλλον. Με βάση αναλυτικά υπολογιστικά μοντέλα διαφορετικές μορφές σχεδιασμού φύτευσης και συνδυασμού ειδών, επιτυγχάνεται καταλληλότερη βιώσιμη διαχείριση δασών, αναδάσωση και μετριασμός της κλιματικής αλλαγής. Συγκεκριμένα με την προσομοίωση εικονικών δασών διαφορετικής διάταξης δέντρων (σε τετράγωνα, σε μονές ή διπλές γραμμές και τυχαία κατανομή), μαζί με πραγματικά δεδομένα πεδίου, οι ερευνητές κατάφεραν να αναλύσουν την επίδραση της χωρικής διάταξης στις λειτουργίες του οικοσυστήματος, όπως η παραγωγικότητα των δέντρων, ο κύκλος του αζώτου και του άνθρακα. Δείτε επίσης: Top 5 πόλεις με περισσότερα ποδήλατα απ’ ό,τι αυτοκίνητα Σε έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, καταλήγουν ότι σε ένα δάσος ο τρόπος με τον οποίο είναι διατεταγμένα τα είδη δέντρων επηρεάζει την παραγωγικότητά τους. Η λεγόμενη χωρική ετερογένεια των ειδών επιδρά στον τρόπο με τον οποίο τα θρεπτικά συστατικά ανακυκλώνονται στο οικοσύστημα. Ο επικεφαλής συντάκτης Ρέμι Μπουνιόν από το iDiv εξηγεί: «Για δεκαετίες, η έρευνα για τη βιοποικιλότητα έχει αναδείξει τα οφέλη της ανάμειξης ειδών για την παραγωγικότητα και την αποθήκευση άνθρακα. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση σπάνια εφαρμόζεται, κυρίως εξαιτίας της απουσίας πρακτικών κατευθυντήριων γραμμών που να λαμβάνουν υπόψη τους πραγματικούς περιορισμούς της δασοκομίας». Σύμφωνα με τα χρησιμοποιηθέντα μοντέλα, η τυχαία φύτευση αύξησε τη βιομάζα των δέντρων κατά 11% σε σύγκριση με τις ομαδοποιημένες διατάξεις, ενώ, η ομοιόμορφη κατανομή σε είδη δέντρων και κατά συνέπεια η εξίσου ομοιόμορφη κατανομή των πεσμένων φύλλων, ενισχύει την ανακύκλωση θρεπτικών συστατικών και οργανικής ύλης. Ο ρυθμός αποσύνθεσης του άνθρακα έπειτα από εννέα μήνες αυξήθηκε με τη μεγαλύτερη ετερογένεια, από 36,5% του άνθρακα που αποσυντίθεται στη σύνθεση τετραγώνου, σε 47,1% σε τυχαίο σχέδιο. Η δε φύτευση σε γραμμές με διαφορετικά είδη δέντρων, συμβάλλει στην καλύτερη διαχείριση των δασών, απλοποιώντας εργασίες, όπως η αραίωση και η συγκομιδή, αλλά και στην αποσύνθεση άνθρακα κατά 40,4% σε διάστημα εννέα μηνών. Ας σημειωθεί ότι τα ευρήματα και τα προγνωστικά μοντέλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, σύμφωνα με τον Μπενουά Γκοζέν από το iDiv, για την αξιολόγηση διαφορετικών σεναρίων διαχείρισης των δασών. Η ακόλουθη φάση της έρευνας θα είναι η διεξαγωγή δοκιμών πεδίου ώστε να επαληθευτούν τα δεδομένα σε πραγματικές συνθήκες. Απώτερος επιδιωκόμενος στόχος παραμένει η περαιτέρω διερεύνηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ της ποικιλότητας των ειδών δέντρων, της χωρικής διάταξης και της λειτουργίας του οικοσυστήματος, προκειμένου, μετά την ολοκλήρωση των μελετών, να σχεδιαστούν νέες στρατηγικές αναδάσωσης και βιώσιμης δασοκομίας. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Τα μαγκρόβια δάση αποδεικνύονται ανθεκτικά στους τυφώνες
Επιστήμονες ανακάλυψαν: Η πατάτα κατάγεται από τη ντομάτα
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Cell υποστηρίζει ότι η προέλευση της πατάτας, ενός από τα σημαντικότερα αγροτικά προϊόντα στον κόσμο, προέκυψε από τη διασταύρωση της ντομάτας με είδη αγριοπατάτας. Ο βασικός συγγραφέας της μελέτης, ο Ζιγιάνγκ Ζανγκ, του Γεωργικού Ινστιτούτου Γονιδιωματικής του Σεντζέν, στην Κίνα, επικεφαλής μιας διεθνούς ομάδας, αναλύοντας 450 γονιδιώματα καλλιεργημένης πατάτας και 56 είδη αγριοπατάτας αναφέρει : «Είναι πολύ δύσκολο να συλλέξουμε δείγματα αγριοπατάτας και για αυτόν τον λόγο, αυτή η συλλογή γονιδιωμάτων θεωρείται η πληρέστερη που έχει αναλυθεί ποτέ». Η έρευνα αποκαλύπτει ότι γονιδιακά, οι σύγχρονες πατάτες (τόσο οι καλλιεργημένες όσο και οι άγριες) προέρχονται από δύο πανάρχαια είδη που σήμερα δεν έχουν καμία ομοιότητα μεταξύ τους: κατά 60% από την οικογένεια Etuberosum της Χιλής, που περιλάμβανε τρία είδη που μοιάζουν με τα φυτά της σύγχρονης πατάτας, αλλά χωρίς τον κόνδυλο, το βρώσιμο μέρος της και κατά 40%, από την ντομάτα. Δείτε επίσης: Theon: Ρεκόρ εσόδων στο πρώτο εξάμηνο του 2025 – Έφτασαν τα €183,7 εκατ. «Αυτό μας δείχνει με σαφήνεια ότι πρόκειται μάλλον για ένα αρχαίο υβρίδιο και (η πατάτα) δεν προέκυψε από μεταγενέστερες γενετικές μεταλλάξεις» τονίζει η Σάντρα Ναπ, βοτανολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Μεγάλης Βρετανίας. Αξίζει να σημειωθεί η τοποθέτηση του Λόρεν Ράιζεμπεργκ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας και εκ των συγγραφέων της μελέτης, ότι η εν λόγω έρευνα σηματοδοτεί μια «βαθιά αλλαγή» στη βιολογία της εξέλιξης, εφόσον πλέον σήμερα οι επιστήμονες «συμφωνούμε ότι υποτιμήσαμε τον ρόλο της υβριδοποίησης.»τι οι αλλεπάλληλες μεταλλάξεις ήταν η βασική αιτία εμφάνισης νέων ειδών. Στην περίπτωση της σύγχρονης πατάτας, το γονίδιο που συνδέεται με τον κόνδυλο προέρχεται από την ντομάτα, το οποίο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει παρά μόνο σε συνδυασμό με ένα γονίδιο του φυτού Etuberosum που επιτρέπει την υπόγεια ανάπτυξη του φυτού. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της σύγχρονης πατάτας είναι η δυνατότητά της για αγενή αναπαραγωγή, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται σπόρους ή επικονίαση, που της επέτρεψε πατάτα να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα στη Νότια Αμερική και ακολούθως να κατακτήσει όλον τον κόσμο. Τέλος, ο Σανουέν Χουάνγκ, καθηγητής στο Γεωργικό Ινστιτούτο Γονιδιωματικής του Σεντζέν, που μετείχε στην έρευνα, ανέφερε ότι το εργαστήριό του εργάζεται πάνω σε ένα υβρίδιο πατάτας που θα αναπαράγεται με σπόρους, στοιχείο που θα ενδεχομένως θα επιτάχυνε την καλλιέργειά της. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Γυάλινα μπουκάλια με μικροπλαστικά: Νέα μελέτη φέρνει ανησυχητικά στοιχεία
Η οξίνιση των ωκεανών απειλεί τη Χαβάη – Νέα μελέτη προβλέπει ακραία επίπεδα ως το 2050
Ποιες είναι οι επιπτώσεις στα κοράλλια και τα οικοσυστήματα; Ακόμα και στο πιο αισιόδοξο σενάριο για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι επιπτώσεις της οξίνισης των ωκεανών θα είναι αναπόφευκτες – αν και λιγότερο ακραίες και με πιο σταδιακή εκδήλωση. Για χρόνια, οι επιστήμονες προειδοποιούν για την οξίνιση των ωκεανών – ένα φαινόμενο που προκαλείται από την υπερβολική απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από τη θάλασσα, το οποίο διαταράσσει τη χημική ισορροπία των υδάτων, αυξάνει την οξύτητα και μειώνει τη διαθεσιμότητα ανθρακικού ασβεστίου. Το στοιχείο αυτό είναι απαραίτητο για θαλάσσιους οργανισμούς που διαθέτουν κελύφη ή σκελετούς, όπως τα κοράλλια. Τώρα, νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης στη Μάνοα δείχνει ότι τα επίπεδα οξίνισης γύρω από τα κύρια νησιά της Χαβάης θα φτάσουν σε ιστορικά υψηλά μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες. Η έρευνα, που εκπονήθηκε από το Τμήμα Ωκεανογραφίας της Σχολής Επιστημών και Τεχνολογίας Ωκεανών και Γης (SOEST), χρησιμοποίησε υπολογιστικά μοντέλα για να προβλέψει την εξέλιξη της χημικής σύστασης των ωκεανών γύρω από τη Χαβάη, υπό διαφορετικά σενάρια ανθρωπογενών εκπομπών CO₂. Δείτε επίσης: Ελλάδα: Κορυφαίος Ευρωπαϊκός Προορισμός στα Telegraph Travel Awards 2025 Σύμφωνα με το σενάριο υψηλών εκπομπών, διαπιστώθηκε ότι η χημεία των υδάτων θα αλλάξει δραστικά, με σοβαρές συνέπειες για είδη όπως τα κοράλλια που ήδη πλήττονται από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, ακόμα και στο πιο μετριοπαθές σενάριο, όπου οι εκπομπές παραμένουν σταθερές, οι αλλαγές κρίνονται σημαντικές. «Η οξίνιση των ωκεανών γύρω από τα νησιά της Χαβάης αναμένεται να αυξηθεί αισθητά, ακόμη και στο σενάριο χαμηλών εκπομπών», δήλωσε η Λουσία Κοσέκοβα, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Σε όλες τις παράκτιες περιοχές, οι αλλαγές αυτές είναι πρωτόγνωρες, ξεπερνώντας τις φυσικές διακυμάνσεις που έχουν βιώσει οι οργανισμοί των υφάλων εδώ και χιλιάδες χρόνια», πρόσθεσε. Ο Τομπίας Φρίντριχ, επίσης ερευνητής και συντάκτης της μελέτης, σημείωσε ότι οι προβλέψεις ξεπέρασαν τις προσδοκίες: «Δεν περιμέναμε τόσο ραγδαίες αλλαγές στη χημεία των ωκεανών. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται πρόβλεψη οξίνισης ειδικά για τα νερά της Χαβάης με τόσο σαφή απόκλιση από τις φυσικές συνθήκες». Παρά τις αρνητικές προβλέψεις, κάποιοι κοραλλιογενείς οργανισμοί ενδέχεται να δείξουν ανθεκτικότητα. Όπως εξηγεί ο καθηγητής Μπράιαν Πάουελ από το ίδιο πανεπιστήμιο, «στην καλύτερη περίπτωση, τα κοράλλια θα επηρεαστούν αλλά θα καταφέρουν να προσαρμοστούν». Η ομάδα προχωρά πλέον σε έρευνες για τις συνολικές πιέσεις που δέχονται οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων όπως η αύξηση της θερμοκρασίας και οι επιπτώσεις στην αλιεία. «Αυτή είναι μόνο η αρχή. Θέλουμε να κατανοήσουμε πώς όλα αυτά τα φαινόμενα συνδυάζονται και διαφέρουν από νησί σε νησί», τόνισε ο Πάουελ. Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις στα νερά της Χαβάης, εστιάζοντας τόσο στον θερμικό στρες όσο και στον εντοπισμό περιοχών που ενδεχομένως θα λειτουργήσουν ως «καταφύγια» για τα κοράλλια στο μέλλον. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Κοράλλια και κλιματική αλλαγή: Τι δείχνουν για το μέλλον της στάθμης της θάλασσας
Αποζημιώσεις για Κλιματική Αλλαγή: Απόφαση-Ορόσημο του Δικαστηρίου της Χάγης
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης λαμβάνει τη βαρύνουσας σημασίας απόφαση ότι χώρες που υφίστανται τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής έχουν τη δυνατότητα να αξιώσουν αποζημίωση από κράτη που αθετούν τις διεθνείς υποχρεώσεις τους, κρίνοντας ότι πρόκειται για «παράνομη πράξη». Σε αυτή την απόφαση κατέληξε ομόφωνα η ανώτατη δικαστική αρχή του ΟΗΕ, στην οποία απευθύνθηκαν το 2019 φοιτητές από το Βανουάτου. Παρότι η γνωμοδότηση δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα ερμηνεύει το διεθνές δίκαιο αξιοποιώντας το σε δικαστήρια και νομοθετικά σώματα διεθνώς, θεμελιώνοντας δικαιώματα κατά κρατών που έχουν αδρανήσει στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η απόφαση διαβάστηκε μέσα σε δύο ώρες, με τον πρόεδρο του Δικαστηρίου, Γιούτζι Ιβασάβα να υπογραμμίζει ότι συνιστά «επείγουσα και υπαρξιακή απειλή» η διαρκής επιδείνωση των καιρικών φαινομένων λόγω των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και να απορρίπτει τις θέσεις των μεγάλων ρυπαντών ότι οι ισχύουσες διεθνείς διαδικασίες –όπως οι ετήσιες διασκέψεις COP– επαρκούν υπενθυμίζοντας ότι τα κράτη έχουν «σαφείς και αυστηρές υποχρεώσεις για την προστασία του κλίματος». Οι σημερινές κυβερνήσεις οφείλουν να προστατεύσουν το κλίμα, μια μορφή παρακαταθήκης για τις επόμενες γενιές, όπως ισχυρίζονται τα μικρά νησιωτικά κράτη, κάτι που οι ρυπαντές μέχρι σήμερα αρνούνταν να αναγνωρίσουν ως νομική υποχρέωση. Δείτε επίσης: Top 5 πιο εξωπραγματικές παραλίες στον κόσμο για αξέχαστες διακοπές Το σημαντικότερο στοιχείο της απόφασης παραπέμπει στη δυνατότητα αποζημιώσεων από πλούσιες χώρες που ρυπαίνουν. Οι αποζημιώσεις αυτές προϋποθέτουν τεκμηρίωση άμεσης σχέσης ανάμεσα στην πράξη και τη ζημιά, δύσκολη αλλά όχι ανέφικτη νομική διαδικασία. Σημειώνεται ότι είναι μόλις η πέμπτη φορά στην ιστορία του Δικαστηρίου που η απόφαση λαμβάνεται ομόφωνα. Μια φωνή από τον Ειρηνικό Ο φοιτητής Βισάλ Πράσαντ από τα Φίτζι, ο οποίος ξεκίνησε την εν λόγω εκστρατεία με τους συμφοιτητές του από το Πανεπιστήμιο του Νότιου Ειρηνικού, τονίζει : «Η κλιματική κρίση δεν είναι θεωρητική υπόθεση. Είναι η καθημερινότητά μας». Έκτοτε, οργανώσεις και ακτιβιστές αναμένουν με ένταση τη νομική γνωμοδότηση του Δικαστηρίου, αντιδρώντας στην απραξία όσων κρατών εξακολουθούν να επιμένουν σε ορυκτά καύσιμα. Έξω από το Δικαστήριο, στο Μέγαρο της Ειρήνης, διαδηλωτές με πανό διαμήνυαν: «Τα δικαστήρια αποφάσισαν – οι κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν δράση τώρα». Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανέθεσε στο Δικαστήριο- και μάλιστα κατά την ακροαματική διαδικασία του περασμένου Δεκεμβρίου κατατέθηκαν θέσεις από 100 και πλέον χώρες και φορείς- να μελετήσει τα δύο ακόλουθα βασικά ζητήματα: ποιες είναι ευρύτερα οι νομικές υποχρεώσεις των κρατών ως προς την προστασία του κλίματος, και ποιες είναι οι έννομες συνέπειες για κράτη των οποίων οι εκπομπές προκάλεσαν σοβαρή περιβαλλοντική βλάβη, κυρίως σε μικρά και ευάλωτα νησιωτικά κράτη. Η εκδοθείσα απόφαση αναγνωρίζει ότι η κλιματική αλλαγή απειλεί ανθρώπινα δικαιώματα, το κυρίαρχο δικαίωμα στην υγεία, και αναμφίβολα ότι τα κράτη είναι υποχρεωμένα να λαμβάνουν μέτρα συμβατά με τις διεθνείς συμφωνίες τους. Επισημαίνει δε ότι οι ανεπτυγμένες χώρες φέρουν ιδιαίτερη ευθύνη και ότι καλούνται να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Η Τέχνη ως Καταλύτης για την Κλιματική Αλλαγή και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη