Μελέτη: Η βιομηχανία κρέατος στις ΗΠΑ συμβάλλει καθοριστικά στην κλιματική κρίση
Μια εκτεταμένη επιστημονική μελέτη από τα Πανεπιστήμια Μίσιγκαν και Μινεσότα, που δημοσιεύτηκε στο Nature Climate Change, φέρνει στο φως τον σημαντικό ρόλο της βιομηχανίας κρέατος των Ηνωμένων Πολιτειών στην επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με τα ευρήματα, κάθε στάδιο της εφοδιαστικής αλυσίδας – από την παραγωγή ζωοτροφών και την εκτροφή ζώων, έως τη μεταφορά και τη συσκευασία του τελικού προϊόντος – συμβάλλει στην παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων αερίων του θερμοκηπίου, καθιστώντας την κατανάλωση κρέατος έναν από τους πιο ρυπογόνους τομείς του διατροφικού συστήματος. Οι αριθμοί πίσω από τις εκπομπές Η έρευνα εστίασε στα τρία βασικά είδη κρέατος που καταναλώνονται στις ΗΠΑ — μοσχαρίσιο, χοιρινό και κοτόπουλο — και αποτύπωσε τις επιπτώσεις τους σε κάθε στάδιο παραγωγής και διανομής.Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι περισσότεροι από 11 εκατομμύρια τόνοι κρέατος καταναλώνονται ετησίως σε 3.531 πόλεις, παράγοντας περίπου 329 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) — ποσότητα που αντιστοιχεί στις εκπομπές ηλεκτροδότησης εκατομμυρίων κατοικιών για έναν ολόκληρο χρόνο. Ανισότητες στις εκπομπές και η σημασία της γεωγραφίας Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της μελέτης είναι ότι οι εκπομπές δεν κατανέμονται ομοιόμορφα.Η γεωγραφική θέση μιας πόλης, το πού παράγεται, πώς μεταφέρεται και πού επεξεργάζεται το κρέας, επηρεάζουν δραματικά το συνολικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Για παράδειγμα, το μοσχαρίσιο κρέας που καταναλώνεται στο Λος Άντζελες περνά μέσα από ένα πολύπλοκο δίκτυο παραγωγής:επεξεργάζεται σε δέκα διαφορετικές κομητείες, οι οποίες προμηθεύονται ζώα από 469 κομητείες, ενώ οι ζωοτροφές προέρχονται από 828 διαφορετικές περιοχές. Δείτε επίσης: IKEA: Επενδύει 720 εκατ. ευρώ στη Βαλτική για βιώσιμη δασική ανάπτυξη Αυτό το εκτεταμένο σύστημα δημιουργεί εκπομπές σε κάθε στάδιο — από τη χρήση λιπασμάτων, τη διαχείριση αποβλήτων, έως και τις μεταφορές με φορτηγά και ψυγεία που καταναλώνουν καύσιμα υψηλής έντασης. «Κλειδί» η αλλαγή διατροφικών συνηθειών και η μείωση σπατάλης Οι επιστήμονες τονίζουν ότι η κατανάλωση κρέατος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παράγοντες εκπομπών παγκοσμίως.Η μείωση της σπατάλης τροφίμων και η στροφή σε εναλλακτικές πηγές πρωτεΐνης, όπως φυτικά ή καλλιεργημένα προϊόντα, θα μπορούσαν να περιορίσουν στο μισό τις συνολικές εκπομπές της βιομηχανίας κρέατος στις ΗΠΑ. Η μελέτη επισημαίνει ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν περιορίζεται μόνο στις φάρμες ή στις παραγωγικές μονάδες — απαιτεί μια ολιστική αναδιάρθρωση του τρόπου που παράγουμε, μεταφέρουμε και καταναλώνουμε τρόφιμα. Καινοτόμα προσέγγιση με γεωχωρικά δεδομένα Για πρώτη φορά, οι ερευνητές χαρτογράφησαν γεωχωρικά τη σύνδεση κάθε πόλης των ΗΠΑ με τις εκπομπές που προκαλεί το κρέας που καταναλώνει.Χρησιμοποιώντας προηγμένα εργαλεία ανάλυσης δεδομένων, κατέγραψαν τις ενεργειακές ροές και τις αλυσίδες εφοδιασμού, αποκαλύπτοντας την έκταση και την πολυπλοκότητα του συστήματος παραγωγής κρέατος. Ελληνική παρουσία στη διεθνή έρευνα Ανάμεσα στους επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη βρίσκεται και ο Δημήτριος Γουναρίδης, λέκτορας Γεωχωρικών Δεδομένων στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.Ο Έλληνας ερευνητής είχε καθοριστική συμβολή στην ανάλυση και την οπτικοποίηση των δεδομένων, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη ενός εργαλείου πολιτικής που μπορεί να βοηθήσει τις κυβερνήσεις να εντοπίσουν τα στάδια της αλυσίδας με τη μεγαλύτερη ρύπανση και να σχεδιάσουν στοχευμένα μέτρα μείωσης εκπομπών. Το μήνυμα της μελέτης Το βασικό συμπέρασμα είναι σαφές: Η μείωση των εκπομπών από την κατανάλωση κρέατος δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τεχνολογικές λύσεις ή αλλαγές στη γεωργία.Απαιτείται μια ριζική μεταμόρφωση του ίδιου του διατροφικού μοντέλου, με έμφαση στη βιωσιμότητα, την τοπικότητα και τη συνειδητή κατανάλωση. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: ΣΒΠΕ: Το πλαστικό παραμένει αναντικατάστατο υλικό στη συσκευασία τροφίμων
Οικονομικό σοκ από φυσικές καταστροφές: Η κλιματική κρίση σε αριθμούς
Οι φυσικές καταστροφές δεν αφήνουν πίσω τους μόνο ερείπια, αλλά και ένα τεράστιο οικονομικό κόστος που βαραίνει κοινωνίες, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.Το 2024, το συνολικό ύψος των παγκόσμιων οικονομικών απωλειών έφτασε τα 368 δισ. δολάρια, σύμφωνα με την εταιρεία Aon — ένα ποσό που επιβεβαιώνει τη μετατροπή των φυσικών φαινομένων σε σταθερό οικονομικό ρίσκο. Από αυτό το ποσό, το 60% των ζημιών δεν καλύφθηκε από ασφάλιση, αφήνοντας εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις εκτεθειμένα.Αν και η συνολική ζημιά ήταν ελαφρώς χαμηλότερη σε σχέση με το 2023 (κατά 7,3%), παραμένει 14% πάνω από τον μέσο ετήσιο όρο. Το 2024 σηματοδότησε την ένατη συνεχόμενη χρονιά όπου οι απώλειες ξεπέρασαν τα 300 δισ. δολάρια, δείχνοντας πως η κλιματική κρίση έχει μετατραπεί σε μόνιμο οικονομικό παράγοντα με παγκόσμιο αντίκτυπο. Οι πιο ακριβές φυσικές καταστροφές όλων των εποχών Η Statista καταγράφει ότι αρκετά γεγονότα έχουν ξεπεράσει το φράγμα των 100 δισ. δολαρίων σε ζημιές.Η πιο δαπανηρή καταστροφή της σύγχρονης ιστορίας παραμένει ο σεισμός του 2011 στην Ιαπωνία, που προκάλεσε τσουνάμι και το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα, με κόστος που άγγιξε τα 235 δισ. δολάρια. Δείτε επίσης: Στεγαστική κρίση στο Λονδίνο: Οι τιμές ενοικίων «καίνε» ακόμα και τα προάστια Ακολουθούν: • ο τυφώνας Κατρίνα (2005) στη Νέα Ορλεάνη,• και ο τυφώνας Χάρβεϊ (2017) σε Τέξας και Λουιζιάνα — με ζημιές περίπου 125 δισ. δολάρια έκαστος. Πιο πρόσφατα, στις 30 Σεπτεμβρίου 2024, σεισμός 6,9 Ρίχτερ στις Φιλιππίνες προκάλεσε 72 θανάτους και σχεδόν 300 τραυματισμούς, καταστρέφοντας κρίσιμες υποδομές. Ήταν ο φονικότερος σεισμός της χώρας την τελευταία δεκαετία. Το κενό της ασφάλισης: ποιος πληρώνει το τίμημα Το μεγαλύτερο μέρος των μη ασφαλισμένων ζημιών του 2024 προήλθε από πλημμύρες, τροπικούς κυκλώνες, σεισμούς στην Ιαπωνία και ακραία καιρικά φαινόμενα που έπληξαν Ασία, Νότια Αμερική και Ευρώπη. Η Munich Re υπολόγισε ότι οι ασφαλισμένες ζημιές ανήλθαν στα 140 δισ. δολάρια, κάνοντας το 2024 μία από τις τρείς πιο δαπανηρές χρονιές από το 1980.Παράλληλα, κάθε χρόνο 40.000–50.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας φυσικών καταστροφών — μια δραματική υπενθύμιση ότι η κλιματική κρίση δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά πρωτίστως ανθρώπινο πρόβλημα. Η Ελλάδα και ο λογαριασμός της καταιγίδας Daniel Η καταιγίδα Daniel, που έπληξε τη Θεσσαλία τον Σεπτέμβριο του 2023, παραμένει το πιο δαπανηρό καιρικό φαινόμενο στην ελληνική ιστορία.Οι ζημιές εκτιμώνται ότι ξεπερνούν τα 2,5 δισ. ευρώ, ενώ ορισμένες εκτιμήσεις ανεβάζουν το τελικό κόστος έως και 5 δισ. ευρώ. Περίπου το 70% των καλλιεργειών βαμβακιού στην περιοχή καταστράφηκε, προκαλώντας σοβαρές απώλειες εισοδήματος στους αγρότες και μεγάλες επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.Οι αξιολογήσεις συνεχίζονται, ωστόσο το φαινόμενο χαρακτηρίστηκε ήδη ως το πιο έντονο και καταστροφικό του 21ου αιώνα στην Ελλάδα. Η νέα “οικονομία” της κλιματικής κρίσης Τα στοιχεία αποκαλύπτουν πως οι φυσικές καταστροφές δεν είναι πλέον απρόβλεπτα γεγονότα, αλλά επανερχόμενοι οικονομικοί κλυδωνισμοί.Η ανάγκη για ενισχυμένη ασφαλιστική κάλυψη, ανθεκτικές υποδομές και προληπτικές πολιτικές προσαρμογής είναι πλέον πιο επιτακτική από ποτέ — ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κλιματικών επιπτώσεων. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Σεπτέμβριος 2025: Ο Τρίτος Θερμότερος στην Ιστορία του Πλανήτη
Κλιματική κρίση και φτώχεια: Ένα διπλό πλήγμα για 900 εκατομμύρια ανθρώπους
Η κλιματική αλλαγή και η φτώχεια δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που επιβαρύνει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.Σύμφωνα με νέα έκθεση του ΟΗΕ, σχεδόν 900 εκατομμύρια άνθρωποι —δηλαδή το 80% των φτωχότερων πληθυσμών του κόσμου— βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κλιματικών κινδύνων: καύσωνες, πλημμύρες, ξηρασίες και ατμοσφαιρική ρύπανση. «Κανείς δεν μένει ανεπηρέαστος από τις ολοένα και πιο σοβαρές συνέπειες της κλιματικής κρίσης, όμως οι φτωχότεροι είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο», τόνισε ο Χαολιάνγκ Σου, μεταβατικός επικεφαλής του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP). Ο ίδιος κάλεσε τους παγκόσμιους ηγέτες να μετατρέψουν τη Διάσκεψη COP30 που θα διεξαχθεί τον επόμενο μήνα στη Βραζιλία σε σημείο καμπής, υπογραμμίζοντας πως «η δράση για το κλίμα πρέπει να θεωρείται ταυτόχρονα δράση κατά της φτώχειας». 1,1 δισ. άνθρωποι σε πολυδιάστατη φτώχεια Η έκθεση, που συντάχθηκε από το UNDP και το ερευνητικό κέντρο Oxford Poverty and Human Development Initiative (OPHI), παρουσιάζει τον Παγκόσμιο Δείκτη Πολυδιάστατης Φτώχειας (MPI) για 109 χώρες, καλύπτοντας 6,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ο δείκτης αξιολογεί όχι μόνο το εισόδημα, αλλά και παραμέτρους όπως: • η πρόσβαση σε εκπαίδευση,• η κατάλληλη στέγαση και αποχέτευση,• ο υποσιτισμός και η παιδική θνησιμότητα,• η πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα και καθαρό νερό. Τα δεδομένα δείχνουν ότι 1,1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν σήμερα σε συνθήκες οξείας πολυδιάστατης φτώχειας, ενώ οι μισοί είναι παιδιά — ένας αριθμός που παραμένει σχεδόν αμετάβλητος σε σχέση με πέρυσι. Η ακραία ζέστη: ο μεγαλύτερος κίνδυνος Η υποσαχάρια Αφρική (565 εκατομμύρια άνθρωποι) και η Νότια Ασία (390 εκατομμύρια) βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης: περιοχές με το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας και την εντονότερη έκθεση σε κλιματικούς κινδύνους. Η μελέτη καταγράφει τέσσερις βασικές απειλές: 1. Ακραία ζέστη – τουλάχιστον 30 ημέρες ετησίως πάνω από 35°C.2. Ξηρασία.3. Πλημμύρες.4. Ατμοσφαιρική ρύπανση με υψηλά επίπεδα μικροσωματιδίων. Δείτε επίσης: Στεγαστική κρίση στο Λονδίνο: Οι τιμές ενοικίων «καίνε» ακόμα και τα προάστια Περίπου 887 εκατομμύρια άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι σε τουλάχιστον μία από αυτές τις απειλές.Η ακραία ζέστη πλήττει 608 εκατομμύρια, η ρύπανση επηρεάζει 577 εκατομμύρια, ενώ 465 εκατομμύρια βιώνουν πλημμύρες και 207 εκατομμύρια ξηρασίες. Ακόμη πιο ανησυχητικό: • 650 εκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται σε τουλάχιστον δύο απειλές,• 309 εκατομμύρια σε τρεις,• και 11 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν όλες τις παραπάνω — μέσα σε ένα μόνο έτος. Η πρόοδος απειλείται Η νότια Ασία, παρά τη σημαντική μείωση των ποσοστών φτώχειας τα τελευταία χρόνια, βλέπει τώρα το 99% των φτωχών πληθυσμών της να ζει υπό τουλάχιστον έναν κλιματικό κίνδυνο.Το UNDP προειδοποιεί ότι χωρίς συντονισμένες πολιτικές που θα συνδυάζουν αντιμετώπιση της φτώχειας και δράση για το κλίμα, οι κατακτήσεις δεκαετιών μπορεί να χαθούν. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει ήδη αυξηθεί κατά 1,4°C από τον 19ο αιώνα, και η τάση αυτή αναμένεται να επιδεινωθεί, επηρεάζοντας δυσανάλογα τους φτωχότερους πληθυσμούς. «Μπροστά σε αυτές τις πολλαπλές πιέσεις, πρέπει να περάσουμε από τη διαπίστωση στη δράση», υπογραμμίζει η έκθεση.«Η ευθυγράμμιση της μείωσης της φτώχειας με τις πολιτικές για το κλίμα και την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων μπορεί να δημιουργήσει πραγματικά ανθεκτικές κοινότητες σε έναν πλανήτη που υπερθερμαίνεται». Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Greenpeace: 9 στους 10 πολίτες ζητούν άμεση προστασία των δασών και δράση ενάντια στην κλιματική κρίση
Greenpeace: 9 στους 10 πολίτες ζητούν άμεση προστασία των δασών και δράση ενάντια στην κλιματική κρίση
Η Greenpeace Βραζιλίας έστειλε ισχυρό μήνυμα προς τους εκπροσώπους των χωρών που συμμετέχουν στη συνάντηση προετοιμασίας της Διάσκεψης για το Κλίμα (COP30) στη Μπραζίλια, καλώντας για επείγουσα δράση με στόχο τον τερματισμό της καταστροφής των δασών. Με εντυπωσιακές προβολές φωτός στο κτίριο του Κογκρέσου και σε σημεία-ορόσημα της πόλης, εμφανίστηκαν τα συνθήματα: • “COP30: Act for forests, act for climate”• “COP30: Protejam as florestas”(στα ελληνικά: “COP30: Αναλάβετε δράση για τα δάση, αναλάβετε δράση για το κλίμα” και “COP30: Προστατεύστε τα δάση”). Η παρέμβαση της Greenpeace συνοδεύτηκε από τη δημοσίευση μιας νέας διεθνούς έρευνας, που φανερώνει τη συντριπτική υποστήριξη των πολιτών υπέρ της προστασίας των δασών. Διεθνής δημοσκόπηση: 9 στους 10 ζητούν δράση για τα δάση Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την Opinium για λογαριασμό της διεθνούς Greenpeace σε 17 χώρες και στις πέντε ηπείρους, αποκάλυψε ότι: • 86% των πολιτών θεωρεί ότι η προστασία των δασών είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.• 82% ζητεί από τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν περισσότερη δράση για τη διατήρηση των δασικών οικοσυστημάτων. Η έρευνα υπογραμμίζει τη σαφή απαίτηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον τερματισμό της αποψίλωσης και τη στροφή σε πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης. Οι πολίτες εμπιστεύονται τις τοπικές κοινότητες, όχι τις κυβερνήσεις Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της μελέτης είναι το ποιος θεωρείται πιο αξιόπιστος προστάτης των δασών. • Το 78% των ερωτηθέντων εμπιστεύεται τους αυτόχθονες πληθυσμούς και τις τοπικές κοινότητες,• ενώ μόλις 49% εμπιστεύεται τις εθνικές κυβερνήσεις και 42% τις εταιρείες. Δείτε επίσης: Η IKEA επενδύει στις μικρές πόλεις με το νέο μοντέλο “Lada” Επιπλέον, το 75% συμφωνεί ότι οι αυτόχθονες κοινότητες πρέπει να λαμβάνουν χρηματοδότηση για δράσεις προστασίας και αποκατάστασης των δασών. Παράλληλα, το 77% θεωρεί πως τα καλύτερα αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν μέσω παγκόσμιας συνεργασίας και διεθνών συμφωνιών για τον τερματισμό της αποψίλωσης, ενώ 75% ζητεί τη δημιουργία ενός νέου σχεδίου δράσης που θα σταματήσει την καταστροφή δασών και οικοσυστημάτων. COP30: Στο επίκεντρο η προστασία των δασών και της βιοποικιλότητας Η δημοσκόπηση δημοσιεύθηκε στο πλαίσιο της συνάντησης προετοιμασίας της COP30 στη Μπραζίλια, όπου κυβερνητικές αντιπροσωπείες, αυτόχθονες πληθυσμοί και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών συζητούν τα βασικά ζητήματα που θα διαμορφώσουν την ατζέντα της Διάσκεψης.Στόχος είναι η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση τόσο της κλιματικής κρίσης όσο και της κατάρρευσης της βιοποικιλότητας, με έμφαση στην αποψίλωση. Δηλώσεις της Greenpeace Η An Lambrechts, εμπειρογνώμονας βιοποικιλότητας της διεθνούς Greenpeace, δήλωσε: «Αν θέλουμε να διατηρήσουμε ζωντανό τον στόχο του 1,5°C, η COP30 πρέπει να καταρτίσει ένα σαφές σχέδιο δράσης για τον τερματισμό της καταστροφής των δασών έως το 2030.Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης δείχνουν ότι οι πολίτες σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν την επείγουσα ανάγκη και απαιτούν δράση από τις κυβερνήσεις τους.Δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή για να γίνει αυτό από μια COP που πραγματοποιείται στην καρδιά του Αμαζονίου». Η Greenpeace καλεί σε τρεις άμεσες δεσμεύσεις Η οργάνωση ζητά από τους παγκόσμιους ηγέτες να αναλάβουν συγκεκριμένα και δεσμευτικά μέτρα για την προστασία των δασών: 1. Να τηρήσουν τις δεσμεύσεις και τον στόχο της UNFCCC για τερματισμό της αποψίλωσης έως το 2030, με αποφάσεις που θα υπερβαίνουν τις εθελοντικές συμφωνίες.2. Να εξασφαλίσουν άμεση χρηματοδότηση σε αυτόχθονες πληθυσμούς και τοπικές κοινότητες για δράσεις προστασίας και αποκατάστασης των δασών.3. Να σταματήσουν τη ροή χρηματοδότησης προς επιχειρήσεις ή φορείς που επωφελούνται από την καταστροφή δασικών οικοσυστημάτων. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Κλιματικό άγχος: Τι είναι και γιατί επηρεάζει τόσο τη Generation Z
Κλιματικό άγχος: Τι είναι και γιατί επηρεάζει τόσο τη Generation Z
Η γενιά Ζ —η λεγόμενη και κλιματική γενιά— βιώνει σε πρωτοφανή ένταση το φαινόμενο του κλιματικού ή οικολογικού άγχους, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες Ελλήνων επιστημόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Οι έρευνες, υπό την καθοδήγηση της αναπληρώτριας καθηγήτριας Ίριδας Τσεβρένη, σε συνεργασία με το ΕΜΠ, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και τον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, αποτυπώνουν ένα πολύπλοκο μίγμα συναισθημάτων που κυμαίνονται από τη θλίψη και την ανησυχία έως την ελπίδα και την ενδυνάμωση. Όπως εξηγεί η κ. Τσεβρένη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, το κλιματικό άγχος δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά μια χρόνια μορφή φόβου απέναντι στην περιβαλλοντική καταστροφή — μια υπαρξιακή αγωνία που αντικατοπτρίζει τη συνειδητοποίηση των νέων για τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Η γενιά που μεγάλωσε μέσα στην κλιματική κρίση «Η Gen Z είναι η γενιά που γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε με την κλιματική κρίση ως πραγματικότητα, όχι ως μελλοντικό σενάριο», επισημαίνει η ερευνήτρια. Πρόκειται για μια γενιά ευαισθητοποιημένη, μοναχική λόγω της ψηφιακής εποχής, αλλά και βαθιά πολιτικοποιημένη, που συνδέει τα περιβαλλοντικά ζητήματα με την κοινωνική δικαιοσύνη και τις ανισότητες. Η ίδια προσθέτει ότι το ενδιαφέρον για το θέμα ξεκίνησε μέσα από τους ίδιους τους φοιτητές της, οι οποίοι παρουσίαζαν ολοένα και εντονότερη ανησυχία για το περιβάλλον. «Και εγώ προσωπικά βιώνω οικολογικό άγχος. Η διαφορά είναι ότι πλέον βλέπω στους νέους μια βαθύτερη ανάγκη κατανόησης και δράσης», αναφέρει χαρακτηριστικά. Έρευνες: από τη Θεσσαλία έως τον Παγκόσμιο Νότο Η πρώτη φάση της έρευνας επικεντρώθηκε στη βιβλιογραφική μελέτη του φαινομένου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η γενιά Ζ εμφανίζει υψηλά επίπεδα άγχους και συναισθηματικής επιβάρυνσης. Στον Παγκόσμιο Βορρά, το φαινόμενο είναι εντονότερο σε χώρες με ανεπτυγμένη περιβαλλοντική παιδεία (όπως οι σκανδιναβικές), ενώ στη Μεσόγειο —και ειδικά στην Ελλάδα— τα ποσοστά εκτοξεύονται λόγω της αυξημένης έκθεσης σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Δείτε επίσης: EY Ελλάδος: Εξαγορά της Aqurance και ενίσχυση της παρουσίας στον κλάδο υγείας και βιοεπιστημών Αντίθετα, στον Παγκόσμιο Νότο, όπου τα δεδομένα είναι περιορισμένα, οι ερευνητές εντοπίζουν ενδείξεις ακόμα εντονότερων ψυχολογικών αντιδράσεων, που προσεγγίζουν τα όρια του λεγόμενου «οικο-τραύματος». Τα συναισθήματα μετά τις πλημμύρες του «Ντάνιελ» στη Θεσσαλία Η δεύτερη φάση της έρευνας, που πραγματοποιήθηκε μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του “Ντάνιελ” το 2023, επικεντρώθηκε σε νέους που βίωσαν άμεσα τις συνέπειες. Τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά: • 90% των συμμετεχόντων θεωρεί ότι «το μέλλον είναι τρομακτικό».• 86,7% πιστεύει ότι η ασφάλεια των οικογενειών τους απειλείται.• 93,3% δηλώνει ότι «οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανησυχίες των πολιτών».• 95% εκφράζει δυσπιστία απέναντι στην περιβαλλοντική πολιτική. Τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι η θλίψη, ο φόβος, η οργή και η αίσθηση αδυναμίας, καθώς οι νέοι θεωρούν ότι λείπει η στήριξη από τα πολιτικά και θεσμικά συστήματα. Ωστόσο, η οργή αυτή μεταφράζεται και ως κίνητρο δράσης, δείχνοντας ότι η γενιά Ζ δεν παραιτείται. Από το άγχος στη δράση Η τρίτη φάση των ερευνών εστιάζει στη μετατροπή του άγχους σε δράση. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, η Gen Z δεν παθητικοποιείται – αντιθέτως, μετατρέπει την αγωνία της σε ενεργή συμμετοχή: μέσα από ακτιβισμό, τοπικές πρωτοβουλίες και προσωπικές επιλογές που προωθούν τη βιωσιμότητα. Η γενιά αυτή δεν ενδιαφέρεται μόνο για το μέλλον της, αλλά για την πλανητική ευημερία συνολικά. Η ευαισθησία της, η ενσυναίσθηση και η περιβαλλοντική της εκπαίδευση αποτελούν ελπίδα για ένα πιο δίκαιο και πράσινο αύριο. «Αν ακούσουμε τη φωνή της γενιάς Ζ, μέσα από την αγωνία αλλά και την αγάπη της για το περιβάλλον, θα δούμε κάτι ελπιδοφόρο. Είναι νέοι με γνώση, ενσυναίσθηση και θέληση για αλλαγή. Πιστεύω ότι στα χέρια τους ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος», καταλήγει η κ. Τσεβρένη. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Πώς η Σιγκαπούρη εφαρμόζει τεχνολογίες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής
ΣΒΠΕ: Το πλαστικό παραμένει αναντικατάστατο υλικό στη συσκευασία τροφίμων
Την καθοριστική συμβολή του πλαστικού ως υλικού συσκευασίας τροφίμων αναδεικνύει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος (ΣΒΠΕ), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τροφίμων, υπογραμμίζοντας ότι το πλαστικό παραμένει αναπόσπαστο στοιχείο της σύγχρονης αλυσίδας τροφίμων. Σύμφωνα με τον ΣΒΠΕ, η ασφαλής, οικονομικά αποδοτική και βιώσιμη διαθεσιμότητα τροφίμων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποτελεσματικότητα της συσκευασίας. Το πλαστικό διαδραματίζει καίριο ρόλο στην προστασία, αποθήκευση και μεταφορά των προϊόντων, περιορίζοντας τη σπατάλη τροφίμων (food waste) και συμβάλλοντας στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της εφοδιαστικής αλυσίδας. Πλαστική συσκευασία: Ασφάλεια, βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα Ο ΣΒΠΕ επισημαίνει ότι η πλαστική συσκευασία εξακολουθεί να αποτελεί τη βέλτιστη και πιο αποδοτική λύση για τη διατήρηση της ποιότητας και της ασφάλειας των τροφίμων. Σε σχέση με άλλα υλικά, παρουσιάζει: • μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα,• μειωμένο βάρος, γεγονός που ελαχιστοποιεί τις εκπομπές CO₂ κατά τη μεταφορά,• μεγαλύτερη ανθεκτικότητα, περιορίζοντας τις απώλειες λόγω φθορών ή αλλοιώσεων. Όπως σημειώνει ο Σύνδεσμος, πολλές επιχειρήσεις τροφίμων έχουν διαπιστώσει ότι η αντικατάσταση του πλαστικού με εναλλακτικά υλικά ενδέχεται να επηρεάσει την ποιότητα, τη διάρκεια ζωής και το συνολικό κόστος των προϊόντων. Το χαμηλό βάρος και η ευελιξία του πλαστικού το καθιστούν πιο φιλικό προς το περιβάλλον από άποψη ενεργειακής κατανάλωσης και εκπομπών άνθρακα. Δείτε επίσης: EY Ελλάδος: Εξαγορά της Aqurance και ενίσχυση της παρουσίας στον κλάδο υγείας και βιοεπιστημών Το πλαστικό ως παράγοντας βιωσιμότητας Ο ΣΒΠΕ τονίζει ότι το πλαστικό, όταν χρησιμοποιείται σωστά και υπεύθυνα, αποτελεί αποτελεσματικό, ανακυκλώσιμο και περιβαλλοντικά αποδοτικό υλικό, που συμβάλλει: • στη διασφάλιση της ασφάλειας και ποιότητας των τροφίμων,• στη μείωση του κόστους μεταφοράς και αποθήκευσης,• στη μείωση εκπομπών CO₂ καθ’ όλο τον κύκλο ζωής του,• και στη στήριξη του στόχου για μηδενικό άνθρακα έως το 2050. Ορθολογική χρήση και ανακύκλωση στο επίκεντρο Ο ΣΒΠΕ επισημαίνει ότι το ζητούμενο δεν είναι η αμφισβήτηση της αναγκαιότητας του υλικού, αλλά η ορθή διαχείριση του πλαστικού σε όλο τον κύκλο ζωής του. Η ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση αποτελούν βασικούς πυλώνες για τη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία. Η ενεργή συμμετοχή της Πολιτείας, μέσω εκπαιδευτικών δράσεων και πολιτικών κυκλικότητας (reusability – recycling), καθώς και η στενή συνεργασία κράτους, επιχειρήσεων και κοινωνίας των πολιτών, είναι κρίσιμες για μια πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη. Plastainability 2025: Η βιομηχανία στο προσκήνιο του διαλόγου Η βιομηχανία πλαστικών, ένας από τους πιο δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, δηλώνει έτοιμη να συμβάλει ενεργά στον διάλογο για τη βιωσιμότητα και την κυκλικότητα των υλικών. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΒΠΕ διοργανώνει το διεθνές συνέδριο Plastainability 2025 powered by Protergia, πρωτοβουλία της METLEN Energy & Metals, που θα πραγματοποιηθεί στις 3 Νοεμβρίου στο ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”. Το συνέδριο θα αποτελέσει σημείο συνάντησης για τον κλάδο, με στόχο τη διαμόρφωση μιας ενιαίας στρατηγικής για το μέλλον της πλαστικής βιομηχανίας, μέσα σε ένα πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης, καινοτομίας και περιβαλλοντικής ευθύνης. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Εμφιαλωμένο νερό και μικροπλαστικά: Τι πρέπει να ξέρετε
Σεπτέμβριος 2025: Ο Τρίτος Θερμότερος στην Ιστορία του Πλανήτη
Ο φετινός Σεπτέμβριος καταγράφηκε ως ο τρίτος θερμότερος μήνας Σεπτέμβριος στην παγκόσμια ιστορία, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Copernicus. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία άγγιξε τους 16,11°C, δηλαδή 1,47°C πάνω από τον μέσο όρο της προβιομηχανικής περιόδου (1850–1900), αποτυπώνοντας τη συνεχιζόμενη επιρροή της κλιματικής αλλαγής. Συνεχίζεται η Παγκόσμια Τάση Υπερθέρμανσης Η ειδικός κλίματος του Copernicus, Σαμάνθα Μπέρτζες, δήλωσε: «Οι μετρήσεις παραμένουν σταθερά υψηλές, τόσο στην επιφάνεια της γης όσο και στις θάλασσες, γεγονός που αντανακλά την επιμονή της υπερθέρμανσης λόγω της συγκέντρωσης αερίων του θερμοκηπίου.» Ο Σεπτέμβριος 2025 έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εξαιρετικά θερμών μηνών, όπως ο Σεπτέμβριος 2023 και 2024, επιβεβαιώνοντας τη συνεχή άνοδο των θερμοκρασιών. Θερμότερες Περιοχές: Ευρώπη, Πόλοι και Σιβηρία Οι μεγαλύτερες αποκλίσεις από τον μέσο όρο καταγράφηκαν σε: • Σκανδιναβικές χώρες• Ανατολική Ευρώπη (Βαλκάνια, Βαλτικά κράτη)• Καναδάς και Γροιλανδία• Βόρειοδυτική Σιβηρία• Παράκτιες περιοχές κοντά στην Ανταρκτική Αξιοσημείωτες θερμοκρασιακές ανωμαλίες παρατηρήθηκαν και σε περιοχές όπου παραδοσιακά επικρατούν ψυχρές συνθήκες, όπως η Ανταρκτική και η Αρκτική, εντείνοντας τις ανησυχίες των επιστημόνων για την επιτάχυνση της κλιματικής αποσταθεροποίησης. Δείτε επίσης: SKY Express: Παρέλαβε το 15ο Airbus A320neo – Ο νεότερος στόλος στην Ελλάδα Αύξηση Βροχοπτώσεων σε Ευρωπαϊκές Περιοχές Εκτός από τη θερμοκρασία, το παρατηρητήριο Copernicus κατέγραψε αύξηση βροχοπτώσεων σε αρκετές περιοχές της Ευρώπης, μεταξύ αυτών: • Σκανδιναβία• Ιταλία• Κροατία• Ισπανία• Ανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας Αυτή η αυξημένη υγρασία σε ορισμένες περιοχές συνυπάρχει με ακραία ξηρασία σε άλλα μέρη του πλανήτη, δημιουργώντας αστάθεια και απρόβλεπτα καιρικά φαινόμενα. Ξηρασία σε Αμερική και Ασία Αντιθέτως, οι περιοχές που αντιμετώπισαν σημαντική έλλειψη βροχοπτώσεων και ξηρότερο κλίμα από το συνηθισμένο ήταν: • ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό• Βραζιλία, Ουρουγουάη• Το ασιατικό τμήμα της Ρωσίας• Το βόρειο της ινδικής υποηπείρου Η ξηρασία σε αυτές τις περιοχές σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες εντείνει την ανησυχία για τη διαχείριση φυσικών πόρων, όπως το νερό και η γεωργική παραγωγή. Το Παρατηρητήριο Copernicus και τα Κλιματικά Δεδομένα Το παρατηρητήριο Copernicus αποτελεί ένα επιστημονικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο παρακολουθεί το παγκόσμιο κλίμα και δημοσιοποιεί μηνιαία δεδομένα, βασισμένα σε: • Δορυφορικές μετρήσεις• Παρατηρήσεις από την επιφάνεια της Γης• Κλιματικά μοντέλα και στατιστικά αρχεία 85 ετών Συμπέρασμα Ο Σεπτέμβριος του 2025 έρχεται να επιβεβαιώσει τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων: η παγκόσμια υπερθέρμανση είναι παρούσα και εντεινόμενη. Με θερμοκρασίες ρεκόρ, μεταβολές στις βροχοπτώσεις και ακραία φαινόμενα, γίνεται επιτακτική η ανάγκη για συλλογική δράση και περιβαλλοντική υπευθυνότητα. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Tropilaelaps mercedesae: Το νέο παράσιτο που απειλεί τις μέλισσες παγκοσμίως
Tropilaelaps mercedesae: Το νέο παράσιτο που απειλεί τις μέλισσες παγκοσμίως
Οι μέλισσες, βασικοί επικονιαστές και πολύτιμοι σύμμαχοι της γεωργίας και της φύσης, βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα απειλή. Το παράσιτο Tropilaelaps mercedesae, γνωστό και ως tropi, προκαλεί μαζικές απώλειες σε πληθυσμούς μελισσών και θεωρείται πιο επικίνδυνο ακόμη και από το γνωστό Varroa destructor, που έχει ήδη καταστρέψει ολόκληρες αποικίες. Τι είναι το Tropilaelaps mercedesae (tropi) Το tropi ανιχνεύθηκε αρχικά στις γιγάντιες μέλισσες της Ασίας (Apis dorsata). Σήμερα όμως έχει περάσει και στις κοινές μέλισσες (Apis mellifera), που αποτελούν τη βάση της παγκόσμιας μελισσοκομίας, απειλώντας έτσι την αγροτική παραγωγή και τη διατροφική ασφάλεια. Γιατί είναι πιο επικίνδυνο από το Varroa destructor Σε αντίθεση με το Varroa destructor, που μπορεί να επιβιώσει πάνω σε ενήλικες μέλισσες, το tropi: • Αναπαράγεται ραγδαία μέσα στα σφραγισμένα κύτταρα των προνυμφών.• Πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα και είναι δύσκολο να ανιχνευθεί.• Μπορεί να καταστρέψει μια αποικία μέσα σε λίγες εβδομάδες. Δείτε επίσης: Η κλιματική αλλαγή κάνει τα κύματα καύσωνα 40 φορές πιο πιθανά Η εξάπλωση του παρασίτου Σύμφωνα με το The Conversation, το Tropilaelaps mercedesae έχει ήδη εντοπιστεί σε Ουκρανία, Ρωσία, Γεωργία και πιθανόν σε Ιράν και Τουρκία. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι θέμα χρόνου να εξαπλωθεί σε Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Δυσκολίες στην αντιμετώπιση Η παραδοσιακή χρήση παρασιτοκτόνων δεν είναι αποτελεσματική, καθώς το tropi παραμένει προστατευμένο στην κηρήθρα. Ορισμένες μέθοδοι που δοκιμάζονται είναι: • Περιορισμός της βασίλισσας και παύση της ωοτοκίας, ώστε να διακόπτεται η παραγωγή γόνου.• Εφαρμογή φορμικού οξέος, που μπορεί να διεισδύσει στα σφραγισμένα κύτταρα. Ωστόσο, αυτές οι πρακτικές είναι χρονοβόρες και μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις μέλισσες. Παγκόσμιες συνέπειες και ανάγκη δράσης Η επιστημονική κοινότητα τονίζει την ανάγκη για: • Διεθνή συνεργασία και αυστηρούς ελέγχους.• Νέες μεθόδους βιολογικής και χημικής αντιμετώπισης. Το παράσιτο tropi μπορεί να προκαλέσει παγκόσμια κρίση, επηρεάζοντας όχι μόνο τη μελισσοκομία, αλλά και ολόκληρη την παραγωγή τροφίμων, καθώς φρούτα, λαχανικά και πολλές καλλιέργειες εξαρτώνται από την επικονίαση. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Η σημασία των σούπερ κοραλλιών για την επιβίωση των υφάλων
Εμφιαλωμένο νερό και μικροπλαστικά: Τι πρέπει να ξέρετε
Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού συνδέεται με αυξημένη πρόσληψη μικροπλαστικών σωματιδίων, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Concordia University στο Μόντρεαλ. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2025 στο Journal of Hazardous Materials, δείχνει ότι όσοι προτιμούν εμφιαλωμένο νερό λαμβάνουν περίπου 90.000 μικροπλαστικά περισσότερα κάθε χρόνο σε σχέση με όσους πίνουν νερό βρύσης. Τα μικροπλαστικά – μικροσκοπικά θραύσματα πλαστικού με διάμετρο από 1 μικρόμετρο έως 5 χιλιοστά – έχουν εντοπιστεί στο περιβάλλον, στα τρόφιμα και πλέον στον ανθρώπινο οργανισμό. Η μακροχρόνια συσσώρευσή τους δημιουργεί ανησυχίες για την επίδρασή τους στο νευρικό, αναπαραγωγικό και ανοσοποιητικό σύστημα. Τι έδειξε η μελέτη για τα μικροπλαστικά Οι επιστήμονες ανέλυσαν πάνω από 140 προγενέστερες έρευνες σχετικά με τις πλαστικές φιάλες. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι: • Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού οδηγεί σε σημαντικά υψηλότερη πρόσληψη μικροπλαστικών.• Η έκθεση αυξάνεται με τα χρόνια, δημιουργώντας συσσώρευση στον οργανισμό.• Τα νανοπλαστικά (ακόμη μικρότερα σωματίδια) θεωρούνται πιο επικίνδυνα, αν και δεν μελετήθηκαν εκτενώς εδώ. Μέθοδοι ανάλυσης Η μελέτη βασίστηκε σε τρεις κύριες τεχνικές: • Οπτική μικροσκοπία για την αναγνώριση του σχήματος.• Φασματοσκοπία και χρωματογραφία για την ανάλυση πολυμερών.• Μετρήσεις μεγέθους για τον προσδιορισμό της διαμέτρου των σωματιδίων. Δείτε επίσης: Ebury Partners Lithuania: Η Ebury ολοκληρώνει την εξαγορά της ArcaPay στη Λιθουανία Ωστόσο, οι διαφορετικές μέθοδοι αποδίδουν συχνά ελλιπή ή επικαλυπτόμενα δεδομένα, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη για ενιαία πρωτόκολλα και διεθνείς συνεργασίες σε μεγάλης κλίμακας μελέτες. Επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην υγεία Η έκθεση σε μικροπλαστικά έχει συνδεθεί με: • Βλάβες στο νευρικό, αναπνευστικό και αναπαραγωγικό σύστημα.• Διαταραχές στο εντερικό μικροβίωμα και πιθανή χρόνια φλεγμονή.• Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου και αποδυνάμωση της ανοσολογικής απόκρισης. Πώς εισέρχονται τα μικροπλαστικά στο σώμα Η διείσδυση των σωματιδίων εξαρτάται από το μέγεθός τους: • <7,5 μικρόμετρα: εισέρχονται στα ερυθρά αιμοσφαίρια.• Έως 100 μικρόμετρα: φτάνουν στην πυλαία φλέβα.• Έως 150 μικρόμετρα: συσσωρεύονται στους λεμφαδένες.• 180 μικρόμετρα: ανιχνεύονται ακόμη και στα μαλλιά. Η χρόνια κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού οδηγεί σε σταδιακή συσσώρευση μικροπλαστικών, με απρόβλεπτες αλλά πιθανόν σοβαρές συνέπειες για την υγεία. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Η σημασία των σούπερ κοραλλιών για την επιβίωση των υφάλων
Κλιματική αλλαγή: Ακραία φαινόμενα κοστίζουν 43 δισ. ευρώ στην Ευρώπη
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, τα αλλεπάλληλα κύματα ζέστης, η ξηρασία και οι πλημμύρες που σημειώθηκαν το καλοκαίρι του 2025, αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, προκάλεσαν οικονομικές απώλειες ύψους 43 δισ. ευρώ στην Ευρώπη. Η μελέτη επισημαίνει ότι αυτά τα άμεσα κόστη αποτελούν μόνο την αρχή, ενώ τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα κόστη αναμένονται σημαντικά υψηλότερα. Μελέτη πανεπιστημίου Μανχάιμ και ευρωπαϊκή ανάλυση Η μελέτη πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνση της Σεχρίς Ουσμάν του πανεπιστημίου του Μανχάιμ (Γερμανία), με δύο συντάκτες στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η ανάλυση βασίζεται σε: • Μετεωρολογικά δεδομένα• Οικονομικά μοντέλα εκτίμησης ζημιών Στην αποτίμηση συνεκτιμώνται: • Άμεσες συνέπειες: καταστροφή δρόμων, πολυκατοικιών, συγκομιδών από πλημμύρες• Έμμεσες συνέπειες: απώλειες παραγωγής, ανθρώπινες ζωές, κόστος προσαρμογής στις νέες συνθήκες Δείτε επίσης: Elval & Mevaco: Συνεργασία για τις φρεγάτες Belharra του Πολεμικού Ναυτικού Η επικεφαλής της μελέτης υπογραμμίζει: «Το αληθινό κόστος των ακραίων φαινομένων εκτείνεται πολύ πέρα από τον άμεσο αντίκτυπό τους». Επιπτώσεις ανά χώρα Οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο το 2025 είναι: • Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία: απώλειες άνω των 10 δισ. ευρώ η κάθε μία, με προβλέψεις έως 30 δισ. ευρώ μεσοπρόθεσμα• Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη: μικρότερες απώλειες, αλλά με αυξητική τάση λόγω κλιματικής απορρύθμισης Σημειώνεται ότι οι καταγεγραμμένοι αριθμοί υπολείπονται της πραγματικότητας, καθώς δεν περιλαμβάνουν πλήρως τις έμμεσες συνέπειες, όπως πυρκαγιές ή απώλειες παραγωγικότητας λόγω διαρκούς ζέστης. Μακροοικονομικές προβλέψεις έως το 2029 Η μελέτη εκτιμά ότι τα συνολικά κόστη από τις καταστροφές του καλοκαιριού του 2025 μπορεί να φτάσουν τα 126 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2029. Παράλληλα, ενδέχεται να επηρεαστεί ο πληθωρισμός και η σταθερότητα ορισμένων αγορών, εξαιτίας μερικής έλλειψης ή καταστροφής προϊόντων λόγω ξηρασίας και άλλων ακραίων φαινομένων. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Πώς θα είναι οι Πόλεις του Μέλλοντος σε 100 Χρόνια: Τεχνολογία, Βιωσιμότητα και Καινοτομία