Την τελευταία δεκαετία, κρασιά κορυφαίας ποιότητας παράγονται στις πιο απρόσμενες περιοχές. Οι αγγλικοί αφρώδεις οίνοι γνωρίζουν διεθνή επιτυχία, καθώς η άνοδος της θερμοκρασίας ωθεί την παραγωγή σε βορειότερα γεωγραφικά πλάτη, ενώ ακόμη και τα λευκά κρασιά από τη Σουηδία κάνουν δυναμική είσοδο στη σκηνή.
Οι ειδικοί προβλέπουν ότι περιοχές, όπως το Γιόρκσαϊρ στο Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσαν να παράγουν εξαιρετικής ποιότητας κρασιά, έως τα τέλη του αιώνα, λόγω των αλλαγών στις θερμοκρασίες και στις βροχοπτώσεις. Πρόσφατη έκθεση με τίτλο Fine Wines and Restaurants Market Monitor αναφέρει ότι το Hull θα μπορούσε να είναι γνωστό για το cabernet sauvignon του μέχρι το 2100, καθώς το Μπορντό φαίνεται να αντιμετωπίζει δύσκολα τις νέες συνθήκες και η βόρεια Αγγλία γίνεται πλέον σημείο αναφοράς.
Σύμφωνα με την έκθεση, «Η κλιματική αλλαγή ξανασχεδιάζει τον παγκόσμιο χάρτη του κρασιού», προβάλλοντας τη Δανία και άλλες βόρειες περιοχές ως ανερχόμενες δυνάμεις με ηπιότερα κλίματα και μεγαλύτερες καλλιεργητικές περιόδους.
Επιπρόσθετα, η Βιρμανο-αμερικανίδα σομελιέ Οτάρα Πάιν που δραστηριοποιείται μέσω της Wine Garage στην Μπανγκόκ, εκτιμά ότι η Κίνα θα καταστεί σημαντική οινοπαραγωγός δύναμη, από περιοχές όπως η Ningxia και το Yunnan. Αντίστοιχα, στις ΗΠΑ, ξεχωρίζουν νέα οινικά hotspots, όπως η Βιρτζίνια, το Μέριλαντ και το Λονγκ Άιλαντ.
Δείτε επίσης: Απώλεια δυναμικής για την Tesla – Αυξάνεται η προτίμηση σε τεχνολογικές μετοχές & ETFs
Παρατηρούμε ότι αναδύονται νέες περιοχές, ενώ παραδοσιακοί οινικοί προορισμοί υφίστανται πιέσεις. Το Μπορντό, για παράδειγμα, δυσκολεύεται να διατηρήσει τη σταθερή παραγωγή εμβληματικών κρασιών λόγω της ξηρασίας, της υπερβολικής ζέστης και των συντομότερων εποχών ωρίμανσης. Μάλιστα το 2024, η παραγωγή κρασιού στην περιοχή σημείωσε χαμηλό ρεκόρ, εξαιτίας του παγετού και της εξάπλωσης του ωιδίου, ενώ, στο Chablis, η σοδειά μειώθηκε κατά 60% λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων. Η προσαρμογή είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης, η οποία προσλαμβάνει είτε τον χαρακτήρα της πρώιμης συγκομιδής, είτε της ανθεκτικότερης καλλιεργούμενης ποικιλίας, είτε της άσκησης πίεσης για μεταρρυθμίσεις στους κανόνες ονομασίας για μεγαλύτερη ευελιξία.
Σημειώνεται επίσης ότι ακόμη και στη νότια Ευρώπη, οικογενειακοί αμπελώνες εξετάζουν τη βιωσιμότητα της καλλιέργειας. Μια νέα εποχή διαφαίνεται. Σταφύλια όπως το cabernet sauvignon μπορεί να ευδοκιμήσουν μακριά από την παραδοσιακή τους βάση. Κρασιά με υπογραφή από τις εμβληματικές περιοχές φαίνεται να απειλούνται από την κλιματική αλλαγή, όπως κάποια κλασικά προϊόντα, η μουστάρδα Ντιζόν ή το τυρί Γκούντα.
Η Οτάρα Πάιν ισχυρίζεται ωστόσο ότι οι αλλαγές δεν συνεπάγονται απαραίτητα εξαφάνιση, αλλά περισσότερο μια μεταμόρφωση. Έτσι η Βουργουνδία και η Napa Valley θα συνεχίσουν να παράγουν εξαιρετικά κρασιά, παρότι ενδέχεται να είναι διαφορετικά από τα γνώριμα cabernet ή pinot noir. Ήδη, νέες ποικιλίες και υβρίδια καλλιεργούνται σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Σε περιοχές όπου άλλοτε δεν ευδοκιμούσαν σταφύλια, όπως το chardonnay ή το syrah, έχουν πλέον τη δυνατότητα να παράγουν. «Υπάρχουν τόσα μέρη, όπου μπορείς να φτιάξεις εξαιρετικό κρασί και να εκφράσεις τόσο το terroir, όσο και τη φιλοσοφία των ανθρώπων που το δημιουργούν…Υπάρχουν πολλά μονοπάτια μπροστά μας».