Το Νερό ως Μοχλός Οικονομικής Μετάβασης: Το Παράδειγμα του Σιάτλ
Το νερό δεν θεωρείται συνήθως βασικός παράγοντας οικονομικού σχεδιασμού. Στην περίπτωση όμως του Σιάτλ, η αξιοποίησή του δείχνει τον δρόμο για μια νέα προσέγγιση. Σε αυτό το πλαίσιο, το Finance Trends αναλύει πώς η πόλη μετατρέπει τον φυσικό της πλούτο σε εργαλείο βιώσιμης ανάπτυξης. Από τον Βιομηχανικό Πλούτο στην Πράσινη Μετάβαση Το Σιάτλ ιστορικά στηρίχτηκε στα θαλάσσια εμπορικά του κανάλια, την αλιεία και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Ειρηνικού. Σήμερα, ωστόσο, επενδύει στην πράσινη μετάβαση με επίκεντρο την υδροηλεκτρική ενέργεια, τη βιώσιμη διαχείριση υδάτινων πόρων και την καινοτομία. Η Seattle City Light — ο πρώτος δημοτικός οργανισμός ενέργειας στις ΗΠΑ που πέτυχε ουδετερότητα άνθρακα από το 2005 — καλύπτει σχεδόν το 90% των ενεργειακών αναγκών της πόλης από υδροηλεκτρικές πηγές. Το Νερό ως Στρατηγικός Πόρος Οι δημόσιες επιχειρήσεις του Σιάτλ (όπως η Seattle Public Utilities) εφαρμόζουν προηγμένα συστήματα διαχείρισης ύδρευσης, αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού, ενώ συνεργάζονται με startups και πανεπιστήμια για την ανάπτυξη καινοτομιών στην περιβαλλοντική τεχνολογία. Δείτε επίσης: Όραμα χωρίς Σύνορα: Πέντε Μετανάστες Επιχειρηματίες που Άλλαξαν την Παγκόσμια Αγορά Το λιμάνι του Σιάτλ (Port of Seattle) εισάγει οικολογικές πρακτικές όπως η «shore power» για τα κρουαζιερόπλοια, μειώνοντας τις εκπομπές άνθρακα κατά χιλιάδες τόνους CO₂ ετησίως. Επένδυση στο Κοινωνικό Οικοσύστημα Η υδάτινη στρατηγική δεν περιορίζεται στη βιομηχανία ή στις υποδομές. Πάρκα κατά μήκος των υδάτινων λεκανών, εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία και τοπικές δράσεις πολιτών ενισχύουν τη σύνδεση της κοινωνίας με το υγρό στοιχείο. Η βιωσιμότητα εδώ είναι συλλογική υπόθεση. Τι Μπορούμε να Μάθουμε Το παράδειγμα του Σιάτλ δείχνει πως η βιώσιμη ανάπτυξη δεν είναι απλώς περιβαλλοντική επιλογή – είναι οικονομική στρατηγική. Πόλεις που επιλέγουν να επενδύσουν στους φυσικούς τους πόρους με υπευθυνότητα, μπορούν να χτίσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για δεκαετίες. Μπορεί η Ελλάδα να Ακολουθήσει; Σε μια χώρα που διαθέτει ακτογραμμή 13.000 χιλιομέτρων και πλούσιο υδάτινο δυναμικό, το ερώτημα είναι επιτακτικό. Θα επενδύσουμε στη διαχείριση και την προστασία των φυσικών μας πόρων με όραμα; Ή θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το περιβάλλον ως βάρος και όχι ως ευκαιρία; Επίλογος Η εμπειρία του Σιάτλ μάς θυμίζει πως η αειφορία δεν είναι απλώς ένα περιβαλλοντικό αίτημα, αλλά μια στρατηγική επιλογή που μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Επενδύοντας στους φυσικούς πόρους με σεβασμό και καινοτομία, οι πόλεις μπορούν να γίνουν πρωτοπόροι της νέας πράσινης οικονομίας. Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι αν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε αυτό το παράδειγμα και να θέσουμε το μέλλον μας σε πιο σταθερές και βιώσιμες βάσεις. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Βιώσιμες Πόλεις του Μέλλοντος – Τι Μπορούμε να Μάθουμε από το Άμστερνταμ και την Κοπεγχάγη;
Πώς η Σιγκαπούρη εφαρμόζει τεχνολογίες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί μία από τις πιο κρίσιμες προκλήσεις της εποχής μας, που απαιτεί καινοτόμες λύσεις και αποφασιστική δράση σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Σιγκαπούρη, μια μικρή αλλά δυναμική πόλη-κράτος στη Νοτιοανατολική Ασία, ξεχωρίζει ως παγκόσμιο παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο συνδυάζει τεχνολογία, πολιτική και στρατηγική για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Στο σημερινό άρθρο του Finance Trends, εξετάζουμε τις πιο σημαντικές τεχνολογικές καινοτομίες που εφαρμόζει η Σιγκαπούρη, καθώς και τα μαθήματα που μπορούν να αντλήσουν άλλες χώρες και πόλεις από το παράδειγμά της. Ηγετική Στρατηγική για την Κλιματική Ανθεκτικότητα Η Σιγκαπούρη αντιμετωπίζει ιδιαίτερες προκλήσεις λόγω του μικρού της μεγέθους, της πυκνότητας του πληθυσμού και της γεωγραφικής της θέσης σε μια περιοχή ευάλωτη σε πλημμύρες και άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ως εκ τούτου, η χώρα έχει υιοθετήσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική που συνδυάζει πρόληψη, καινοτομία και επένδυση σε τεχνολογίες αιχμής. Τεχνολογίες Υποδομών: Αντιμετώπιση των Πλημμυρών Η Σιγκαπούρη έχει επενδύσει σημαντικά σε «έξυπνα» συστήματα διαχείρισης υδάτων, τα οποία περιλαμβάνουν: • Αυτόματους αισθητήρες στάθμης νερού και ανίχνευσης πλημμυρών που παρέχουν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας γρήγορη αντίδραση και προληπτικά μέτρα.• Σύστημα έξυπνων αντλιών και φραγμάτων, που ρυθμίζουν τη ροή των υδάτων και αποτρέπουν την εισροή θαλασσινού νερού στις περιοχές χαμηλού υψομέτρου.• Πράσινες υποδομές, όπως πορώδη πεζοδρόμια και πάρκα που απορροφούν τα όμβρια ύδατα, μειώνοντας το φορτίο στα αποχετευτικά δίκτυα. Δείτε επίσης: Ο πρώτος 3D εκτυπωμένος πύργος TorAlva είναι πια γεγονός Καινοτομίες στην Ενέργεια και την Αστική Κλιματική Πολιτική • Ενεργειακή αποδοτικότητα: Η Σιγκαπούρη προωθεί τα «έξυπνα» κτίρια που ελαχιστοποιούν την κατανάλωση ενέργειας μέσω αυτοματισμών και συστημάτων παρακολούθησης.• Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας: Αν και η χώρα έχει περιορισμένο χώρο για μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις αιολικών ή ηλιακών πάρκων, επενδύει στην αξιοποίηση τεχνολογιών όπως τα ηλιακά πάνελ σε κτίρια και πλωτές εγκαταστάσεις.• Ηλεκτρική κινητικότητα: Υποστηρίζει τη μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα με δίκτυα φόρτισης και κίνητρα για τους χρήστες. Τεχνητή Νοημοσύνη και Μεγάλα Δεδομένα Η Σιγκαπούρη αξιοποιεί τεχνολογίες ΤΝ και big data για την πρόβλεψη περιβαλλοντικών κινδύνων και τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης πόρων: • Μοντέλα πρόβλεψης κλιματικών φαινομένων που βασίζονται σε τεχνητή νοημοσύνη και συλλογή δεδομένων από δορυφόρους και αισθητήρες.• Έξυπνα δίκτυα διαχείρισης ενέργειας, που επιτρέπουν ευέλικτη διανομή και αποθήκευση ενέργειας. Οικονομική Στήριξη και Χρηματοδότηση Η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης έχει δημιουργήσει ειδικά χρηματοδοτικά προγράμματα και κίνητρα για την ενίσχυση καινοτόμων τεχνολογιών και επιχειρήσεων που συμβάλλουν στην πράσινη μετάβαση. Επιπλέον, η χώρα προσελκύει διεθνείς επενδύσεις σε τεχνολογίες καθαρής ενέργειας και βιώσιμης ανάπτυξης. Τι Μπορούν να Μάθουν Άλλες Χώρες • Η σημασία της ολοκληρωμένης στρατηγικής που συνδυάζει τεχνολογία, πολιτική και κοινωνική συμμετοχή.• Η επένδυση σε ψηφιακά εργαλεία που επιτρέπουν τη διαχείριση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.• Η ανάγκη για ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις τοπικές συνθήκες και προκλήσεις. Συμπέρασμα Η Σιγκαπούρη αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για το πώς μια χώρα με περιορισμένους φυσικούς πόρους μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής μέσω τεχνολογίας, καινοτομίας και προσεκτικού σχεδιασμού. Η εμπειρία της μπορεί να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει άλλες χώρες και πόλεις στην προσπάθειά τους για βιώσιμο μέλλον. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Βιώσιμες Πόλεις του Μέλλοντος – Τι Μπορούμε να Μάθουμε από το Άμστερνταμ και την Κοπεγχάγη;
Υπεραλίευση και οικονομία: Πώς απειλούνται εκατομμύρια ζωές και οικοσυστήματα
Περισσότερο από το 35% των παγκόσμιων ιχθυαποθεμάτων βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση λόγω υπεραλίευσης, σύμφωνα με νέα στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO). Η ανησυχητική αυτή εξέλιξη θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τα θαλάσσια οικοσυστήματα, αλλά και τη διατροφική ασφάλεια και την επιβίωση πολλών παράκτιων κοινοτήτων ανά τον κόσμο. Η πρόσφατη μελέτη του FAO, που παρουσιάστηκε στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς στη Νίκαια, καταγράφει ότι το 35,5% των αλιευτικών αποθεμάτων υπεραλιεύονται, με βάση δεδομένα του 2021 και ανανεωμένη μεθοδολογία. Τα στοιχεία δείχνουν αύξηση της τάξης του 1% ετησίως στα υπεραλιευμένα αποθέματα, κάτι που επιδεινώνει την κατάσταση και θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και την ευημερία των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτήν. Δείτε επίσης: Ανιχνευτής διαρροών $150.000 που ίσως καθορίσει το μέλλον του υδρογόνου Η έκθεση, η οποία αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη αξιολόγηση της παγκόσμιας κατάστασης των ψαριών, επισημαίνει πως η ανθρώπινη παρέμβαση έχει οδηγήσει σε μείωση πολλών ειδών, όπως οι καρχαρίες και τα σαλάχια, που πλέον θεωρούνται ευάλωτα. Επιπλέον, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας ασκεί περαιτέρω πίεση στα ευαίσθητα ωκεάνια οικοσυστήματα. Τα μειωμένα αποθέματα ψαριών έχουν άμεση επίδραση στη διατροφή και στην οικονομία εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, ιδιαίτερα σε παράκτιες περιοχές όπου η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια αποτελούν βασικό μέσο επιβίωσης. Παράλληλα, θετικά παραδείγματα βιώσιμης διαχείρισης εμφανίζονται σε περιοχές όπως ο βορειοανατολικός και νοτιοδυτικός Ειρηνικός, όπου το ποσοστό βιώσιμης αλιείας αγγίζει το 92,7% και 85,5% αντίστοιχα. Αντίθετα, στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα μόνο το 35,1% της αλιείας χαρακτηρίζεται βιώσιμο. Οι συντάκτες της μελέτης τονίζουν πως η επαρκής χρηματοδότηση είναι καθοριστική για την ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων. Αν και ο στόχος 14 της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ έχει ως σκοπό την προστασία και αειφόρο χρήση των ωκεανών, η χρηματοδότησή του παραμένει ανεπαρκής. Εξάλλου, ο αρχικός στόχος για τον τερματισμό της υπεραλίευσης μέχρι το 2020 δεν επιτεύχθηκε, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για άμεση και αποτελεσματική δράση. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Πιθανή επίδραση στον μεταβολισμό ενδέχεται να έχουν τα ανακυκλωμένα πλαστικά
Ο Τραμπ καταργεί εργαλεία χαρτογράφησης της κλιματικής κρίσης
Η κίνηση της κυβέρνησης Τραμπ στις ΗΠΑ να αφαιρέσει αθόρυβα μια σειρά κρίσιμων ομοσπονδιακών εργαλείων περιβαλλοντικής χαρτογράφησης, όταν η κλιματική κρίση καθιστά τη χρήση τους πιο αναγκαία από ποτέ προκαλεί έντονες αντιδράσεις από επιστήμονες, περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικές κοινότητες παγκοσμίως. Οι άλλοτε διαθέσιμοι αυτοί διαδραστικοί πόροι, σημαντικά εργαλεία για ερευνητές, πολεοδόμους και οργανώσεις στον χώρο της προστασίας ευάλωτων κοινοτήτων από τη ρύπανση, την κλιματική αλλαγή και το αυξανόμενο ενεργειακό κόστος απενεργοποιήθηκαν στο πλαίσιο εκτελεστικών διαταγμάτων που αποσκοπούσαν στον τερματισμό των ομοσπονδιακών προγραμμάτων «Διαφορετικότητα, Ισότητα και Ένταξη (DEI)». Οργανισμοί όπως ο Οργανισμός Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) και το Υπουργείο Ενέργειας ισχυρίζονται ότι συμμορφώνονται με τις νέες οδηγίες του Λευκού Οίκου, χαρακτηρίζοντας τις πρωτοβουλίες DEI «σπάταλες», κίνηση άκρως περιβαλλοντικά οπισθοδρομική. Ένα από τα πολύτιμα εργαλεία που χάθηκαν είναι το EJScreen του EPA, μια πλατφόρμα περιβαλλοντικής δικαιοσύνης που απεικόνιζε τους ρύπους, την έκθεση στα λύματα και τους κινδύνους μολύβδου, παράλληλα με τη δημογραφική ευπάθεια και διακυμάνσεις. Επί σειρά ετών ενημέρωνε για την αντιμετώπιση καταστροφών και βοηθούσε ομάδες, όπως η Sierra Club να υπερασπιστούν καθαρότερο αέρα και νερό. Ωστόσο ένας εθελοντικός συνασπισμός – οι Public Environmental Data Partners – έχει αναδημιουργήσει μεγάλο μέρος του EJScreen, παρά την έλλειψη πρόσβασης στον αρχικό κώδικα. Δείτε επίσης: Νέος Group CFO στον Όμιλο ΤΙΤΑΝ Δεν υπάρχει πλέον και ο δείκτης μελλοντικού κινδύνου της FEMA, ο οποίος προέβλεπε το κόστος ζημιών σε επίπεδο νομού από πλημμύρες, πυρκαγιές και καύσωνες υπό διαφορετικά κλιματικά σενάρια, εργαλείο που είχε επιστρέψει στο Miami-Dade, για παράδειγμα, να εκτιμήσει τις ετήσιες απώλειες από τυφώνες ύψους 191 εκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τα μέσα του αιώνα, αφήνοντας τους σχεδιαστές με λιγότερες γνώσεις καθώς τα κλιματικά φαινόμενα εντείνονται. Επίσης σημειώνεται ότι χάνεται και το εργαλείο διαλογής για το κλίμα και την οικονομική δικαιοσύνη, που συνδέεται με την πρωτοβουλία Justice40 του Μπάιντεν, που εξασφάλισε ότι το 40% των ομοσπονδιακών επενδύσεων για το κλίμα και την ενέργεια έφτανε σε μειονεκτούσες κοινότητες, απώλεια που προφανώς θα υπονομεύσει την πρόσβαση σε επιχορηγήσεις δισεκατομμυρίων. Σημειώνεται επίσης ότι τίθενται εκτός λειτουργίας ο χάρτης του DOE για το κοινοτικό σχέδιο ωφελημάτων και το εργαλείο δεδομένων για την ενεργειακή προσιτότητα χαμηλού εισοδήματος, αμφότερα χρησιμοποιούμενα στην επισήμανση των ανισοτήτων και ενημέρωση για τις επενδύσεις σε υποδομές. Ας μην παραλείψουμε να αναφερθούμε και στις δικαστικές διαδικασίες που παρακωλύουν κάποια εργαλεία, τα οποία παραμένουν αρχειοθετημένα ή εν μέρει αποκαθίστανται μέσω ανεξάρτητων προσπαθειών, όπως το Wayback Machine. Ας σημειωθεί ότι οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι χωρίς δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, υποστηριζόμενα από την κυβέρνηση, οι όποιες προσπάθειες αντιμετώπισης της κλιματικής αδικίας θα παραμένουν ανίσχυρες και αναποτελεσματικές. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Νέος Group CFO στον Όμιλο ΤΙΤΑΝ
Βιώσιμες Πόλεις του Μέλλοντος – Τι Μπορούμε να Μάθουμε από το Άμστερνταμ και την Κοπεγχάγη;
Πόλεις που συνδυάζουν ποιότητα ζωής, καινοτομία και περιβαλλοντική ευαισθησία δεν είναι πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι πραγματικότητα — και ήδη υπάρχουν. Το Άμστερνταμ και η Κοπεγχάγη αποτελούν δύο από τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα βιώσιμων πόλεων παγκοσμίως, επενδύοντας διαρκώς σε πράσινες υποδομές, έξυπνη κινητικότητα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στο σημερινό άρθρο του Finance Trends, εξετάζουμε τι μπορούμε να μάθουμε από αυτά τα παραδείγματα και πώς μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον των αστικών μας κέντρων. Τι Είναι Μια Βιώσιμη Πόλη; Μια βιώσιμη πόλη είναι ένα αστικό περιβάλλον σχεδιασμένο ώστε να μειώνει το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα, να ενισχύει την κοινωνική συνοχή και να υποστηρίζει μια δίκαιη και ανθεκτική οικονομική ανάπτυξη. Στην πράξη, αυτό σημαίνει περισσότερους πράσινους χώρους, έξυπνη διαχείριση ενέργειας, καθαρή μετακίνηση και βιώσιμες υποδομές. Άμστερνταμ: Η Πόλη του Ποδηλάτου και της Κυκλικής Οικονομίας Το Άμστερνταμ αποτελεί πρότυπο πόλης που προτάσσει τον άνθρωπο έναντι του αυτοκινήτου: • Το 60% των μετακινήσεων στο ιστορικό κέντρο γίνεται με ποδήλατο.• Εκατοντάδες χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων εξυπηρετούν τους πολίτες καθημερινά.• Η πόλη εφαρμόζει πολιτικές κυκλικής οικονομίας, με ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση υλικών στην κατασκευή και την ενέργεια.• Προωθούνται τα ηλεκτρικά οχήματα και οι «έξυπνοι» σταθμοί φόρτισης. Δείτε επίσης: Top 5 πιο όμορφα και μυστικιστικά δάση στον κόσμο Κοπεγχάγη: Ο Ορισμός της Πράσινης Πρωτεύουσας Η Κοπεγχάγη έχει θέσει ως στόχο να γίνει η πρώτη ουδέτερη ως προς τον άνθρακα πρωτεύουσα στον κόσμο έως το 2025 — και βρίσκεται κοντά στο να το πετύχει: • Περίπου το 50% της ενέργειας της πόλης προέρχεται ήδη από ανανεώσιμες πηγές.• Εφαρμόζονται πράσινες στέγες, πάρκα και υποδομές που διαχειρίζονται φυσικά τα όμβρια ύδατα.• Η δημόσια συγκοινωνία γίνεται όλο και περισσότερο ηλεκτρική και βιώσιμη.• Τα δημόσια έργα περιλαμβάνουν περιβαλλοντικά κριτήρια και στοχεύουν σε μηδενικές εκπομπές CO₂. Τι Μπορούν να Μάθουν Άλλες Πόλεις; Οι δύο αυτές πόλεις αποδεικνύουν πως η βιωσιμότητα δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά επένδυση για το μέλλον. Με σωστό σχεδιασμό και πολιτική βούληση, κάθε πόλη μπορεί να: • Υιοθετήσει καθαρές μορφές μετακίνησης.• Αναπτύξει πράσινες υποδομές και πάρκα που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής.• Υποστηρίξει την τοπική καινοτομία και επιχειρηματικότητα με βάση την οικολογία.• Εκπαιδεύσει τους πολίτες σε θέματα περιβαλλοντικής συνείδησης. Μπορεί η Ελλάδα να Ακολουθήσει; Ασφαλώς. Παρόλο που οι ελληνικές πόλεις αντιμετωπίζουν προκλήσεις όπως η έλλειψη χώρων πρασίνου, η ηχορύπανση και η υπερβολική εξάρτηση από το αυτοκίνητο, υπάρχουν παραδείγματα επιτυχίας: πάρκα τσέπης, προγράμματα ποδηλατοδρόμων, ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, ακόμη και δράσεις πολιτών που ενισχύουν την αστική ανθεκτικότητα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Θα επενδύσουμε στη μακροπρόθεσμη ποιότητα ζωής ή θα συνεχίσουμε τις αποσπασματικές λύσεις; Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Ιαπωνία: Απτό πρότυπο μιας βιώσιμης κοινωνίας με ορθή οικολογική συμπεριφορά
Έκπληξη από νέα μελέτη: Περισσότερα μικροπλαστικά σε γυάλινες φιάλες από ό,τι σε πλαστικές
Απροσδόκητα αποτελέσματα έφερε στο φως πρόσφατη έρευνα της Γαλλικής Υπηρεσίας για την Ασφάλεια των Τροφίμων, του Περιβάλλοντος και της Υγείας στην Εργασία (ANSES), καθώς αποκάλυψε ότι τα ποτά σε γυάλινες συσκευασίες περιέχουν περισσότερα μικροπλαστικά σε σύγκριση με εκείνα που εμφιαλώνονται σε πλαστικές φιάλες. Τα καπάκια “δείχνουν” ως βασική πηγή Σύμφωνα με τους επιστήμονες της ANSES, εντοπίστηκαν κατά μέσο όρο 100 μικροπλαστικά σωματίδια ανά λίτρο σε ποτά σε γυάλινα μπουκάλια – ποσότητα 50 φορές μεγαλύτερη από αυτή στα πλαστικά, όπου ο μέσος όρος κυμαίνεται σε μόλις δύο σωματίδια ανά λίτρο. Η Isaline Chaib, ειδική στα μικροπλαστικά και επικεφαλής της έρευνας, σημείωσε ότι «τα ευρήματα ήταν εντελώς αντίθετα από τις αρχικές εκτιμήσεις μας», εξηγώντας ότι η πλειονότητα των σωματιδίων ταυτίζονταν με το υλικό των πλαστικών καπακιών των γυάλινων φιαλών – τόσο ως προς το πολυμερές όσο και ως προς το χρώμα. Δείτε επίσης: Νέα Commercial Director της Diageo στην Ελλάδα η Νάντια Παπαχρηστοπούλου Διαφοροποίηση ανά τύπο ποτού Η μελέτη δείχνει ότι η συγκέντρωση μικροπλαστικών ποικίλλει ανάλογα με το είδος του ποτού. • Στο νερό – είτε ανθρακούχο είτε μη– τα επίπεδα μικροπλαστικών ήταν σχετικά χαμηλά: περίπου 4,5 σωματίδια ανά λίτρο σε γυάλινες φιάλες και 1,6 σε πλαστικές.• Στα ζαχαρούχα αναψυκτικά (π.χ. λεμονάδες), οι συγκεντρώσεις ήταν σαφώς αυξημένες: 30 μικροπλαστικά ανά λίτρο σε πλαστικές φιάλες και 40 σε γυάλινες.• Στα αλκοολούχα ποτά, τα επίπεδα ήταν ακόμη υψηλότερα: κατά μέσο όρο 60 μικροπλαστικά ανά λίτρο σε γυάλινα μπουκάλια Η εξαίρεση του κρασιού Αξιοσημείωτο εύρημα της έρευνας ήταν η σχεδόν μηδενική παρουσία μικροπλαστικών στο κρασί, παρά το γεγονός ότι και αυτό εμφιαλώνεται με παρόμοιου τύπου πώματα με άλλα αλκοολούχα ποτά, όπως η μπύρα. Ο Guillaume Duflos, διευθυντής της μελέτης, τόνισε ότι οι αιτίες για αυτές τις διαφορές παραμένουν αδιευκρίνιστες και απαιτούν περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθούν οι μηχανισμοί επιμόλυνσης. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Πιθανή επίδραση στον μεταβολισμό ενδέχεται να έχουν τα ανακυκλωμένα πλαστικά
327.000 Θέσεις Εργασίας στην Ελλάδα σε Κίνδυνο λόγω Κλιματικής Αλλαγής
Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις πιο ευάλωτες χώρες της Ευρώπης απέναντι στην κλιματική αλλαγή, με τις επιπτώσεις να επεκτείνονται σε βασικούς τομείς όπως η οικονομία, η εργασία και η κοινωνική συνοχή. Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, η κρίση κινδυνεύει να επιδεινωθεί, επηρεάζοντας σοβαρά το βιοτικό επίπεδο και την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Σημαντικές Απώλειες Χωρίς Παρεμβάσεις Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, εάν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε ουσιαστικές δράσεις προσαρμογής και μετριασμού των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, το ετήσιο ΑΕΠ μπορεί να μειωθεί έως και κατά 16 δισ. ευρώ, ενώ το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών ενδέχεται να υποχωρήσει κατά 10%. Παράλληλα, αναμένονται σοβαρές αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η εκτίμηση ότι μπορεί να χαθούν έως και 327.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης, καθώς πλήττονται έξι βασικοί κλάδοι: γεωργία, βιομηχανία, τραπεζικό σύστημα, νοικοκυριά, επιχειρήσεις και τουρισμός. Τουρισμός: Πιέσεις αλλά και Προοπτικές Όπως επεσήμανε ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέττας, ο τουρισμός – αν και βασικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας – παραμένει έντονα εποχικός. Η αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί θερμική δυσφορία κατά τους θερινούς μήνες, γεγονός που μειώνει τη ζήτηση στους παραδοσιακούς καλοκαιρινούς προορισμούς. Δείτε επίσης: Νέο πρόσωπο στο τιμόνι της Geely Ευρώπης – η Λόνε Φονς Σρέντερ αναλαμβάνει καθήκοντα Η μελέτη προβλέπει ετήσιες απώλειες ύψους 2,2 δισ. ευρώ και 38.000 θέσεων εργασίας. Ωστόσο, αν επεκταθεί η τουριστική περίοδος και ενισχυθούν εναλλακτικές μορφές τουρισμού, το ΑΕΠ μπορεί να αυξηθεί κατά 228 εκατ. ευρώ και να δημιουργηθούν 6.600 νέες θέσεις εργασίας ετησίως. Κρίσιμη θεωρείται η θεσμοθέτηση μελέτης φέρουσας ικανότητας περιοχών και η ανάπτυξη βιώσιμων υποδομών. Γεωργία: Ήδη Πληγείσα και Εκτεθειμένη Ο αγροτικός τομέας ήδη αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Η κακοκαιρία “Daniel” είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές, θέτοντας εκτός παραγωγής το 10% των αγροτικών μονάδων. Οι ζημιές υπολογίζονται σε πάνω από 1,4 δισ. ευρώ μέσα σε τρία χρόνια, με συνέπεια την απώλεια 58.000 θέσεων εργασίας. Οι επιπτώσεις στη διατροφική αυτάρκεια της χώρας είναι σημαντικές, ενώ εντείνονται οι ανάγκες για εισαγωγές – γεγονός που ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις. Νοικοκυριά και Κοινωνικές Επιπτώσεις Τα νοικοκυριά, ιδίως όσα έχουν χαμηλό εισόδημα, αναμένεται να υποστούν ιδιαίτερα ισχυρές πιέσεις λόγω της αύξησης των βασικών δαπανών, της ενεργειακής φτώχειας και της μείωσης της αγοραστικής δύναμης. Επιπλέον, η μελέτη αναδεικνύει ένα σημαντικό κενό στην ασφαλιστική κάλυψη από φυσικές καταστροφές, το οποίο εντείνει την ευαλωτότητα των πολιτών. Βιομηχανία και Πράσινη Μετάβαση Η Ελλάδα κατατάσσεται πέμπτη από το τέλος στην Ε.Ε. όσον αφορά την ανάπτυξη περιβαλλοντικά φιλικών τεχνολογιών. Η μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία μπορεί να αποτελέσει είτε κίνδυνο είτε ευκαιρία για τη βιομηχανία – αρκεί να υπάρξει μακροπρόθεσμος στρατηγικός σχεδιασμός και στοχευμένες επενδύσεις στην καινοτομία και στις υποδομές. Αν αξιοποιηθούν σωστά οι ευκαιρίες, το κόστος της μετάβασης μπορεί να μετατραπεί σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, προσφέροντας νέα αναπτυξιακά οφέλη. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Τα δάση απειλούνται από το περιβάλλον, τις ασθένειες και τα ελάφια
Τα δάση απειλούνται από το περιβάλλον, τις ασθένειες και τα ελάφια
Μια εκτενής έρευνα που ξεκίνησε το 1971 και εστίασε σε 97 δάση της Μεγάλης Βρετανίας αποκαλύπτει ότι οι δασικές εκτάσεις απειλούνται πλέον σοβαρά από την κλιματική αλλαγή, τις ασθένειες και τους πληθυσμούς των ελαφιών. Οι επιστήμονες του Κέντρου Οικολογίας και Υδρολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKCEH), που ανέλυσαν δεδομένα 50 ετών, καλούν σε άμεση λήψη μέτρων για τη διατήρησή τους. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η ανάπτυξη της κομοστέγης τις τελευταίες δεκαετίες έχει οδηγήσει σε αυξημένη σκίαση, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της βιοποικιλότητας σε ορισμένες περιοχές. Αντίθετα, σε άλλες εμφανίζονται μεγάλα κενά λόγω της εξάπλωσης ασθενειών, όπως αυτή που προκαλείται από τον μύκητα Hymenoscyphus fraxineus, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει απώλεια φύλλων, νέκρωση κλαδιών και τον θάνατο των δέντρων. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι τα πυκνά δάση λειτουργούν ως «ασπίδα» έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, τα «ανοίγματα» στην κομοστέγη ενδέχεται να περιορίσουν την ικανότητα των φυτών και των δέντρων να μετριάσουν φαινόμενα όπως η αύξηση της θερμοκρασίας και οι ακραίες βροχοπτώσεις. Με την πρόβλεψη ότι η κλιματική αλλαγή θα εντείνει τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι ειδικοί αναμένουν αύξηση των ασθενειών στα δέντρα, γεγονός που θα ενισχύσει τον φαύλο κύκλο της αποδυνάμωσης του δασικού οικοσυστήματος. Δείτε επίσης: Top 5 πιο όμορφα και μυστικιστικά δάση στον κόσμο Ένα ακόμη ενδιαφέρον εύρημα αφορά τον ρόλο των ελαφιών: παρότι οι ασθένειες περιορίζουν την αναγέννηση των δέντρων, η παρουσία ελαφιών φαίνεται να αυξάνει την ποικιλομορφία της χλωρίδας του εδάφους. Αυτό υποδηλώνει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της προστασίας της χλωριδικής ποικιλομορφίας και της αναγέννησης των δασών. Παράλληλα, η βόσκηση από τα ελάφια ενισχύει την παρουσία ποωδών ειδών, σε βάρος όμως κάποιων συγκεκριμένων δασικών φυτών. Η περιβαλλοντολόγος του UKCEH και επικεφαλής της μελέτης, Φιόνα Σίτον, δήλωσε:«Η μελέτη μας επιβεβαιώνει ότι το δασικό οικοσύστημα ανταποκρίνεται με πολύπλοκους τρόπους στις αλλαγές στη διαχείριση, στις ασθένειες, στους πληθυσμούς ελαφιών και στο κλίμα. Το μέλλον των δασών μας θα εξαρτηθεί από τις αλληλεπιδράσεις αυτών των παραγόντων και όχι από τις μεμονωμένες επιπτώσεις τους». Οι επιστήμονες καλούν τους αρμόδιους φορείς να λάβουν τα κατάλληλα διαχειριστικά μέτρα με βάση τις σύνθετες επιρροές που επηρεάζουν τα δασικά οικοσυστήματα. Αναλυτικότερα, αν βασική προτεραιότητα είναι η ενίσχυση της ποικιλομορφίας της χλωρίδας του εδάφους, ίσως απαιτείται ενεργή διαχείριση – ιδιαίτερα σε μικρά δάση – μέσω της δημιουργίας «ανοιγμάτων» στην κομοστέγη και της ελεγχόμενης απομάκρυνσης ειδών που εμποδίζουν την ανάπτυξη άλλων. Αντίστοιχα, η προώθηση της αναγέννησης των δέντρων προϋποθέτει την προστασία των νέων φυτών από τα ελάφια – είτε μέσω περιορισμού των πληθυσμών τους είτε με φυσικά μέσα προστασίας των ευάλωτων φυτών. Ο τελικός στόχος είναι η επίτευξη μιας ισορροπημένης διαχείρισης που να προστατεύει τόσο τη βιοποικιλότητα όσο και την αναγέννηση των δασών, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητά τους στο μέλλον. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Χάρτες με τις ιδανικότερες περιοχές για αναδάσωση στον κόσμο
Κλιματισμός και Κλιματική Κρίση: Πόσο θα εκτοξευθεί η ενεργειακή κατανάλωση έως το 2050
Greenpeace: Ενεργειακή αναβάθμιση και κοινωνική δικαιοσύνη απέναντι στην κλιματική πρόκληση Η Greenpeace Ελλάδας φέρνει στο προσκήνιο τις σοβαρές επιπτώσεις της ανόδου της θερμοκρασίας στα ελληνικά σπίτια κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Μέσα από νέα μελέτη και συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου, ξεκινά εκτεταμένη πρωτογενή έρευνα για να αποτυπωθεί η ευαλωτότητα των νοικοκυριών σε διαφορετικά σημεία της χώρας. Στόχος είναι η ανάδειξη της ανάγκης για ουσιαστική εξοικονόμηση ενέργειας και δίκαιη πρόσβαση σε δροσερές κατοικίες, ως μέρος μιας βιώσιμης και ισότιμης μετάβασης. Η ανάλυση απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα: Πόσο θωρακισμένα είναι τα ελληνικά σπίτια απέναντι στην υπερβολική ζέστη; Ποιοι πληθυσμοί πλήττονται περισσότερο; Και ποια πρέπει να είναι η απάντηση της πολιτείας; Θερινά ρεκόρ και νέα κανονικότητα Το καλοκαίρι του 2024 έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ, με τον Ιούλιο να καταγράφεται ως ο μεγαλύτερης διάρκειας καύσωνας στην ιστορία. Ιδιαίτερα ο νότος της Ελλάδας είχε τη μεγαλύτερη αύξηση σε λεγόμενες «τροπικές νύχτες» στην Ευρώπη — δηλαδή νύχτες με θερμοκρασίες πάνω από 20°C, χωρίς ανάσα δροσιάς. Ασφυκτικά σπίτια χωρίς δροσιά Τα δημόσια δεδομένα σχετικά με τις θερμικές συνθήκες στα σπίτια είναι ελλιπή και εστιάζουν μόνο στην Αθήνα. Η πιο πρόσφατη καταγραφή, που έγινε το 2024 σε 45 ευάλωτα νοικοκυριά του Δήμου Αθηναίων, έδειξε μέση εσωτερική θερμοκρασία 31,4°C, με μέγιστες τιμές να αγγίζουν τους 37,6°C. Επιπλέον, σε ορισμένα σπίτια, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ξεπέρασαν κατά πολύ το όριο των 1000 ppm, υποδεικνύοντας κακή ποιότητα αέρα. Η ανάγκη για ψύξη γίνεται όλο και πιο έντονη. Παρότι η χρήση κλιματιστικών παραμένει μικρό ποσοστό στην ευρωπαϊκή κατανάλωση (1%), στην Ελλάδα φτάνει ήδη το 5% και ανεβαίνει σταθερά. Από το 2000 έως το 2022, η κατανάλωση ενέργειας για κλιματισμό στη χώρα αυξήθηκε κατά 265%. Μόνο το 2023, πουλήθηκαν 400.000 μονάδες κλιματιστικών – 57% περισσότερες σε σχέση με το 2019. Δείτε επίσης: Κρήτη-Αττική: Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η μεταφορά 320 MW ηλεκτρικής ισχύος Πότε η ζέστη γίνεται απειλή; Η Greenpeace εξετάζει διεθνή πρότυπα θερμικής άνεσης, όπως αυτά του ΤΕΕ, Passivhaus, CIBSE και ASHRAE, που τοποθετούν τα όρια άνεσης μεταξύ 23°C και 28°C. Παρά ταύτα, δεν υπάρχει απόλυτο παγκόσμιο όριο ασφαλείας, αφού η θερμική ανοχή επηρεάζεται από την ηλικία, την υγεία και τις κοινωνικές συνθήκες. Στην έρευνα του Δήμου Αθηναίων, πάνω από τους μισούς ερωτηθέντες δήλωσαν πως θεωρούν «άνετες» τις συνθήκες στο σπίτι τους, ακόμη κι όταν η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 28°C — μια ένδειξη προσαρμοστικότητας ή ανάγκης; Ανησυχητικά είναι τα ευρήματα για το πώς επηρεάζει η ζέστη τη ζωή των πολιτών: • Το 34% δεν νιώθει άνετα το καλοκαίρι στο σπίτι.• Το 19% δεν διαθέτει κλιματιστικό.• Το 51% περιορίζει τη χρήση λόγω κόστους.• Το 66% αναγκάζεται να κόψει βασικά έξοδα για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες. Ευάλωτες ομάδες και αστικές παγίδες θερμότητας Οι επιπτώσεις είναι εντονότερες για ηλικιωμένους, ασθενείς, μετανάστες, άστεγους και νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 86-91% των θανάτων από ακραία καιρικά φαινόμενα οφείλονται στους καύσωνες — 77.000 έως 129.000 θύματα την περίοδο 1980–2020. Στις πόλεις, το φαινόμενο της «θερμικής νησίδας» — όπου η θερμοκρασία παραμένει υψηλή και τη νύχτα — προκαλεί σωματική εξάντληση, προβλήματα ύπνου και μείωση απόδοσης. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, η παραγωγικότητα μπορεί να μειωθεί έως και 50% όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 33°C, ενώ κάθε επιπλέον βαθμός στις σχολικές αίθουσες οδηγεί σε χαμηλότερες επιδόσεις κατά 0,6%. Το μέλλον μέχρι το 2050: Καύσωνες, κόστος και κατανάλωση Με βάση τις προβλέψεις του Δήμου Αθηναίων: • Οι ημέρες καύσωνα θα διπλασιαστούν.• Η μέση καλοκαιρινή θερμοκρασία θα αυξηθεί έως και 4°C.• Η χρήση κλιματιστικών τον Οκτώβριο θα είναι σύνηθες φαινόμενο.• Η ενεργειακή ζήτηση για ψύξη μπορεί να αυξηθεί έως και 248% μέχρι το τέλος του αιώνα. Σε περιοχές όπως τα Δωδεκάνησα, οι εσωτερικές θερμοκρασίες στα σπίτια θα ξεπερνούν τους 32°C για το 50% του καλοκαιριού. Παρόμοιες συνθήκες αναμένονται και στην Αττική (45% του θέρους), το Ιόνιο και τις Κυκλάδες. Ακόμη και με περιορισμένη άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 1,5°C, η θνησιμότητα από θερμότητα αναμένεται να αυξηθεί κατά 27%. Στο σενάριο των +4°C, οι θάνατοι ενδέχεται να αυξηθούν κατά 364%. Το μήνυμα της Greenpeace: Ψύξη για όλους, όχι μόνο για λίγους Η Greenpeace τονίζει πως οι λύσεις δεν μπορεί να είναι μόνο τεχνολογικές ή ατομικές. Απαιτείται βαθιά κατανόηση των κοινωνικών συνεπειών της κλιματικής κρίσης, κατάργηση των ανισοτήτων, και καθολική πρόσβαση σε δροσερές, ενεργειακά αποδοτικές κατοικίες. Μόνο μέσα από στοχευμένες πολιτικές στέγασης και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης μπορεί να επιτευχθεί ουσιαστική προσαρμογή. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Οι δείκτες της κλιματικής κρίσης “χτυπούν κόκκινο” – Δραματική προειδοποίηση από ειδικούς
Τα Ζωντανά Εργαστήρια που αναδιαμορφώνουν το μέλλον της διαχείρισης νερού στην Ευρώπη
Όπως τονίζει σε μήνυμα του ο Project Officer της Water Europe, Alessandro Argo, στο πλαίσιο του συνεδρίου Water Projects Europe με τίτλο «Building a Water‑Smart Resilient Europe» “Αν θέλουμε να χτίσουμε μια Ευρώπη ανθεκτική στο νερό, δεν αρκεί να καταστρώνουμε σχέδια κλεισμένοι σ’ ένα γραφείο. Οι λύσεις πρέπει να γεννιούνται εκεί όπου θα χρησιμοποιηθούν, να δοκιμάζονται στην πράξη και να συνδιαμορφώνονται με εκείνους που θα τις αξιοποιήσουν”. Στην ομιλία του, ο Alessandro Argo τόνισε τη σημασία των «Living Labs» — των λεγόμενων Ζωντανών Εργαστηρίων — χαρακτηρίζοντάς τα ως το βασικό στοιχείο για το μέλλον της διαχείρισης των υδάτων. Αυτοί οι ζωντανοί χώροι συνδημιουργίας φέρνουν μαζί πολίτες, τοπικές αρχές, επιστήμονες και επιχειρήσεις ώστε να σχεδιάσουν και να πειραματιστούν με καινοτόμες τεχνολογίες νερού σε πραγματικές συνθήκες. Ο ίδιος μάλιστα αναφέρει ότι: “Αυτά τα ζωντανά εργαστήρια προσφέρουν τη δυνατότητα να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ ιδέας και πραγματικότητας”, ενώ υπογραμμίζει ακόμα πως “Εδώ δεν μιλάμε για λύσεις που μένουν στο χαρτί, αλλά για εφαρμογές που σχεδιάζονται μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, για να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους και να αντέξουν στο χρόνο”. Δείτε επίσης: Η Kontos Concrete έδωσε ζωή στο κτίριο «Ασάνη» στην Κέρκυρα Η παρέμβαση του Alessandro Argo ανέδειξε το θεμελιώδες μήνυμα του συνεδρίου: η οικοδόμηση μιας ανθεκτικής Ευρώπης σε θέματα νερού απαιτεί όχι μόνο τεχνολογικές λύσεις, αλλά και τη διασύνδεσή τους με τις ανάγκες των πολιτών, την εφαρμογή σύγχρονων μοντέλων διακυβέρνησης και την ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος ως βασικού παράγοντα ανάπτυξης και συνοχής. Κεντρικό ρόλο σε αυτή τη στρατηγική προσέγγιση διαδραματίζουν τα Living Labs – καινοτόμες πλατφόρμες συνεργασίας που μετασχηματίζουν τον σχεδιασμό και την εφαρμογή πολιτικών για τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτων στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, οι επικεφαλής των έργων BOOST‑IN EU και CIRSEAU έδειξαν πώς η θεωρία παίρνει σάρκα και οστά. Το BOOST‑IN EU δίνει έμφαση στην ενίσχυση των τοπικών και περιφερειακών φορέων, δίνοντάς τους τα μέσα – από τεχνικά εργαλεία μέχρι δίκτυα και δεξιότητες – για να εφαρμόσουν πρακτικές που κάνουν τη διαχείριση του νερού πιο ανθεκτική και «έξυπνη». Ταυτόχρονα, το CIRSEAU εστιάζει στο θεσμικό και συστημικό πλαίσιο, με στόχο την αναδιαμόρφωση των κανόνων διακυβέρνησης των υδάτων, την προώθηση της διατομεακής συνεργασίας και την ανάπτυξη νέων μοντέλων διαλόγου ανάμεσα στην ερευνητική κοινότητα, τις επιχειρήσεις, την κοινωνία και τους φορείς της αγοράς. Οι εκπρόσωποι της αγοράς, στο πλαίσιο της παρέμβασής τους, υπογραμμίζουν την ανάγκη αναθεώρησης της θεώρησης του νερού, αναδεικνύοντάς το ως θεμελιώδες στοιχείο για την κλιματική ανθεκτικότητα της Ευρώπης. Μέσα σε ένα τοπίο διαρκών κρίσεων, η πρόοδος θα καθοριστεί από το κατά πόσο τα ευρωπαϊκά κράτη μπορούν να φέρουν την καινοτομία κοντά στην πράξη, να αφουγκραστούν τις ανάγκες των τοπικών οικοσυστημάτων και να δημιουργήσουν σταθερές και βιώσιμες συνεργασίες. Μέλος της συντονιστικής ομάδας της συζήτησης αναφέρει “Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται μόνο για το αν θα καταφέρουμε να σχεδιάσουμε καλύτερη τεχνολογία, αλλά αν θα καταφέρουμε να ξανασκεφτούμε τον τρόπο που δουλεύουμε μαζί, να συνδέσουμε την επιστήμη με την κοινωνία, την ιδέα με την πράξη”. Όπως ειπώθηκε και στο τελικό σκέλος του συνεδρίου, αυτή η προσέγγιση είναι το κλειδί για να διαπιστωθεί αν η Ευρώπη μπορεί πράγματι να ανταποκριθεί με ανθεκτικότητα στις πιέσεις που σχετίζονται με το νερό. “Αυτή δεν είναι άλλη μία συζήτηση για το κλίμα. Είναι το προσχέδιο για το μέλλον μιας Ευρώπης που κατανοεί ότι το νερό δεν είναι μόνο ζήτημα επιβίωσης, αλλά καταλύτης ανάπτυξης, συνοχής και καινοτομίας” ακούστηκε στην αίθουσα κατά την τελική φάση των εργασιών. Στο κέντρο αυτού του προσχεδίου βρίσκονται τα Ζωντανά Εργαστήρια, οι ανοιχτές πλατφόρμες που συνδέουν ιδέες, ανθρώπους και τεχνολογία, δείχνοντας ότι το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται από τη σχέση ανάμεσα στο νερό και την κοινωνία. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Πιθανή επίδραση στον μεταβολισμό ενδέχεται να έχουν τα ανακυκλωμένα πλαστικά