Η Shell είχε λάβει εντολή να μειώσει δραστικά εκπομπές ρύπων άνθρακα το 2021, κατά 45% από τα επίπεδα του 2019 έως το 2030, από το περιφερειακό δικαστήριο της Χάγης. Η ετυμηγορία απέδιδε ευθύνες για όλες τις εκπομπές σε όλη την αλυσίδα αξίας της, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από τα προϊόντα που πωλεί – γνωστές ως εκπομπές Scope 3. Για πρώτη φορά στην ιστορία μια εταιρεία είχε υποχρεωθεί νομικά να ευθυγραμμίσει τις πολιτικές της με τη Συμφωνία του Παρισιού, περιορίζοντας τη μέση αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας σε μεταξύ 1,5 και 2 βαθμούς Κελσίου.
Η απόφαση πυροδότησε ένα κύμα αγωγών εναντίον άλλων εταιρειών ορυκτών καυσίμων. Η Shell άσκησε έφεση και ακολούθως μετέφερε την έδρα της στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε η εν λόγω απόφαση είναι νομικά δεσμευτική μόνο σε ό,τι αφορά την Ολλανδία.
Ωστόσο η απόφαση του εφετείου να απορρίψει μια απόφαση-ορόσημο για το κλίμα κατά της Shell, συμπίπτοντας με την εναρκτήρια περίοδο της συνόδου κορυφής για το κλίμα COP29 στο Αζερμπαϊτζάν, σηματοδοτεί μια μεταστροφή σε μια μακροχρόνια υπόθεση που δημιουργεί προηγούμενο, δεδομένου μάλιστα ότι η καύση άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου θεωρούνται οι παράγοντες που ευθύνεται για περισσότερα από τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Οι δικηγόροι της Shell υποστήριξαν ότι όσον αφορά τη μείωση των ρύπων οι απαιτήσεις έναντι των εταιρειών δεν μπορούν να υποβληθούν από δικαστήρια, αλλά μόνο από κυβερνήσεις. Ισχυρίστηκαν επίσης η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων δεν θα έχει κανένα όφελος για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Ας σημειωθεί ότι κατά της Shell το 2019 κινήθηκαν η Milieudefensie, μια περιβαλλοντική ομάδα εκστρατειών και το ολλανδικό παράρτημα των Friends of the Earth, καθώς και έξι άλλοι φορείς και περισσότεροι από 17.000 Ολλανδούς πολίτες.