Ειδικοί επιστήμονες από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW) ισχυρίζονται ότι μπορούν να διασπάσουν το 90% του πλαστικού μίας χρήσης μέσα σε μόλις 30 λεπτά, υποστηρίζοντας ότι το καταφέρνουν μόνο με τη χρήση αέρα, μωβ φωτός και λίγες χημικές ουσίες.
Ερευνητική ομάδα του UNSW επιχειρεί να αποδομήσει το πολυστυρένιο, έναν τύπο αφρώδους πλαστικού, μη βιοδιασπώμενο το οποίο χρησιμοποιείται για την κατασκευή συσκευασιών μίας χρήσης, συνήθως για τη μεταφορά φαγητού.
Σημειώνεται ότι το φελιζόλ είναι επιβλαβές για το περιβάλλον, εφόσον διασπάται σε μικρότερα τμήματα, που λόγω του χαμηλού βάρους τους μπορούν να «ταξιδέψουν» και να μολύνουν θάλασσες, αλλά και πηγές πόσιμου νερού, καταλαμβάνοντας ενδεχομένως συνολικά έως και το 30% του όγκου των χώρων υγειονομικής ταφής.
Δείτε επίσης: Drone σε μέγεθος κουνουπιού για παρακολουθήσεις στην Κίνα
Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες έχει αποφασιστεί η απαγόρευση της διάθεσής του.
Οι ερευνητές διατείνονται ότι έχουν επιτύχει τη διάσπασή του με τη χρήση τριχλωριούχου σιδήρου, μια ανόργανη χημική ένωση, σε συνδυασμό με φως και οξυγόνο, χημική ένωση προσιτή και ευρέως προσβάσιμη, εύκολα χρησιμοποιήσιμη στον τομέα της ανακύκλωσης.
Συγκεκριμένα η ομάδα χρησιμοποιώντας ένα αμυδρό, μωβ φως σε περιβάλλον εργαστηρίου διαπίστωσε ότι η διάσπαση είναι δυνατή, ενώ ανάλογα ήταν τα αποτελέσματα και με τη χρήση ηλιακού φωτός, σε μια διαδικασία ασφαλώς πιο αργή. Οι ερευνητές διαχώρισαν επτά μοναδικές κατηγορίες πολυμερών κατά 90% μέσα σε μόλις 30 λεπτά, ενώ μετά τρεις ώρες, το ποσοστό έφτασε το 97%.
Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Macromolecular Rapid Communications: «Η διαδικασία μπορεί να αποδομήσει έως και 97% του πολυμερούς σε λιγότερο από 3 ώρες. Αυτή η διαδικασία αποικοδόμησης μπορεί εύκολα να ελεγχθεί με το σβήσιμο του φωτός, το οποίο επιτρέπει την ακριβή ρύθμιση του ρυθμού αποικοδόμησης, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της μεθόδου. Συνολικά, αυτή η μέθοδος παρέχει μια βιώσιμη μέθοδο για την αποικοδόμηση διαφόρων τύπων πολυμερών με χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση».
Σημειώνεται ακόμη ότι η συγκεκριμένη τεχνική έχει σχεδιαστεί ώστε τα σκληρά πολυμερή να μετατρέπονται σε επαναχρησιμοποιήσιμες πρώτες ύλες, γεγονός που καθιστά απολύτως κατάλληλη τη μέθοδο αυτή για υπηρεσίες διαχείρισης αποβλήτων, με το υπολειπόμενο προκύπτον προϊόν κατάλληλο να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη για ένα νέο προϊόν από πολυμερές.