Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι ακόμη και ελάχιστες ποσότητες πλαστικού στους ωκεανούς μπορούν να σκοτώσουν θαλάσσιες χελώνες, θαλασσοπούλια και θηλαστικά, απειλώντας χιλιάδες είδη με εξαφάνιση. Τα πιο επικίνδυνα πλαστικά και τα σοκαριστικά θανατηφόρα όρια.
Νέα επιστημονική μελέτη αποκαλύπτει ότι τα πλαστικά στους ωκεανούς αποτελούν πλέον μια πραγματική «υπαρξιακή απειλή» για τη θαλάσσια ζωή, καθώς ακόμη και μικρές ποσότητες μπορούν να αποδειχθούν θανατηφόρες για χιλιάδες είδη που ήδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Η έρευνα, που διεξήχθη από τον οργανισμό Ocean Conservancy και δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, εξετάζει ποιες κατηγορίες πλαστικού είναι πιο επικίνδυνες και πόσο μικρή μπορεί να είναι η ποσότητα που αρκεί για να προκαλέσει θάνατο.
Τα μαλακά και εύκαμπτα πλαστικά, όπως σακούλες και περιτυλίγματα, αλλά και σκληρά πλαστικά, όπως μπουκάλια ή θραύσματα αντικειμένων, κατατάσσονται στις πιο απειλητικές μορφές. Οι ερευνητές προσπάθησαν επίσης να καθορίσουν ποια είναι τα όρια «υπερβολικής» κατανάλωσης πλαστικού για κάθε είδος, ανακαλύπτοντας ότι τα θανατηφόρα επίπεδα είναι σημαντικά χαμηλότερα από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Η μελέτη βασίστηκε σε 10.412 νεκροψίες θαλάσσιων ζώων παγκοσμίως, όπου ήταν καταγεγραμμένες τόσο οι ποσότητες πλαστικού στον οργανισμό όσο και τα αίτια θανάτου. Τα δεδομένα περιλάμβαναν 1.537 θαλασσοπούλια, 1.306 θαλάσσιες χελώνες και 7.569 θαλάσσια θηλαστικά από δεκάδες είδη.
Δείτε επίσης: Βιώσιμη επαρχία: επιχειρηματικότητα με σεβασμό στη φύση και στον άνθρωπο
Τα στοιχεία είναι δραματικά:
• 47% των χελώνων,
• 1 στα 3 θαλασσοπούλια,
• 12% των θαλάσσιων θηλαστικών
έφεραν πλαστικό στον πεπτικό τους σωλήνα τη στιγμή του θανάτου τους. Ένα στα πέντε ζώα είχε καταναλώσει περισσότερους από έναν τύπους πλαστικού.
Η ανάλυση δείχνει ότι τα σκληρά πλαστικά και το καουτσούκ είναι πιο επικίνδυνα για τα θαλασσοπούλια, ενώ τα μαλακά πλαστικά και ο αλιευτικός εξοπλισμός αποτελούν μεγαλύτερη απειλή για τα θαλάσσια θηλαστικά. Οι χελώνες εμφανίζουν υψηλή ευαλωτότητα και στις δύο κατηγορίες.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το εύρημα σχετικά με τα θανατηφόρα όρια:
• Για τα θαλασσοπούλια, ποσότητα πλαστικού μικρότερη από τρεις κύβους ζάχαρης αυξάνει την πιθανότητα θανάτου στο 90%.
• Για τις θαλάσσιες χελώνες, η θανατηφόρα ποσότητα αντιστοιχεί σε λίγο παραπάνω από δύο μπάλες του τένις.
Ο Νίκολας Μάλος, αντιπρόεδρος του προγράμματος Ending Ocean Plastics της Ocean Conservancy, υπογράμμισε ότι η κατάποση πλαστικών είναι μόνο μία πτυχή της απειλής: «Η κρίση της πλαστικής ρύπανσης περιλαμβάνει επίσης τον εγκλωβισμό των ζώων, καθώς και τις τοξικές χημικές ουσίες που απελευθερώνουν τα πλαστικά».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, κάθε χρόνο πάνω από 11 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού – κυρίως προϊόντα μίας χρήσης – καταλήγουν στον ωκεανό. Αυτό ισοδυναμεί με ένα φορτηγό γεμάτο πλαστικά που μπαίνει στη θάλασσα κάθε λεπτό.
Παρά το μέγεθος του προβλήματος, οι δράσεις καθαρισμού έχουν σημαντικό αποτύπωμα. Από το 1986, η Ocean Conservancy αναφέρει ότι 19 εκατομμύρια εθελοντές έχουν συλλέξει περισσότερους από ένα εκατομμύριο τόνους απορριμμάτων από ακτές και θάλασσες παγκοσμίως.