Η θαλάσσια βλάστηση φιλτράρει ιζήματα πλούσια σε άνθρακα καθαρίζοντας το νερό, βελτιώνει την ποιότητά του και ενισχύει την ανάπτυξη των κοραλλιών, λειτουργεί σαν ενδιαίτημα και αποτελεί πηγή τροφής για πολλά είδη. Είναι επομένως όχι μόνο σημαντική για το οικοσύστημα, αλλά όσο συρρικνώνεται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της ανθρώπινης δραστηριότητας, επηρεάζει ζώα και οργανισμούς που εξαρτώνται από αυτήν. Συγκεκριμένα η απουσία χλωρίδας απειλεί με εξαφάνιση ολόκληρες αποικίες ψαριών, καρκινοειδών και άλλων ειδών, και αποσταθεροποιεί τον πυθμένα του ωκεανού, οδηγώντας σε διάβρωση, αυξάνοντας μάλιστα το ενδεχόμενο πρόκλησης καταστροφών σε παράκτιες περιοχές.
Σύμφωνα με προγενέστερη μελέτη του ΟΗΕ, μία πράσινη θαλάσσια περιοχή έκτασης ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου εξαφανίζεται κάθε μισή ώρα, λόγω της ρύπανσης και τα θαλάσσια λιβάδια περιλαμβάνονται στη λίστα με τους πλέον απειλούμενους οικοτόπους στον κόσμο.
Μία ομάδα επίσης 30 επιστημόνων με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Βαγκενίνγκεν στην Ολλανδία μελέτησε για έναν χρόνο 10 διαφορετικά σημεία της δυτικής ακτής του Ατλαντικού, από την Καραϊβική έως τις Ηνωμένες Πολιτείες, προσπαθώντας να διερευνήσει τους τρόπους προσαρμογής και ανάκαμψης της θαλάσσιας βλάστησης.
Δείτε επίσης: Νέο κατάστημα ΙΚΕΑ στο Ηράκλειο Κρήτης
Συγκεκριμένα σε κάθε σημείο δημιουργήθηκαν κενά στα θαλάσσια λιβάδια, τα μισά εκ των οποίων ενισχύθηκαν με σημαντική ποσότητα θρεπτικών συστατικών και έπειτα παρατηρήθηκαν οι αλλαγές. Οι ερευνητές κατέγραψαν το πώς η βλάστηση ανταποκρίνεται και ανακάμπτει υπό διαφορετικές συνθήκες, όπως στην αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά και όταν τμήμα της έχει καταναλωθεί από θαλάσσιες χελώνες και ψάρια. Κατέληξαν, σε αντίθεση με αυτό που κανείς θα περίμενε, ότι η αύξηση της θερμοκρασίας, σε ορισμένες περιπτώσεις, λειτουργεί θετικά στη βλάστηση.
Η θαλάσσια οικολόγος και επικεφαλής της έρευνας, Φι Σμάλντερς, επισημαίνει: «Σε αντίθεση με τα κοράλλια, η θαλάσσια βλάστηση φαίνεται να αναπτύσσεται καλύτερα σε ελαφρώς θερμότερα νερά…Υπάρχει ασφαλώς ένα όριο στην αύξηση της θερμοκρασίας, καθώς αν το νερό γίνει πολύ ζεστό, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα, ολόκληρα θαλάσσια λιβάδια θα μπορούσαν να εξαφανιστούν».
Η ειδικός διευκρίνισε σχετικά με την υπερθέρμανση των θαλασσών, ότι πολλά θαλάσσια είδη αναγκάζονται να μετατοπιστούν σε βορειότερες και ψυχρότερες περιοχές προς αναζήτηση τροφής και ότι αυτή η σημαντική μετακίνηση επιδρά αρνητικά στη θαλάσσια βλάστηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ρύπανση από τη γεωργική δραστηριότητα που καταλήγει στον ωκεανό αποτελεί έναν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα ανάκαμψης. Επίσης, πολλά θρεπτικά συστατικά, συμπληρώνει η Σμάλντερς, προάγουν την ανάπτυξη φυκιών, τα οποία «πνίγουν» τα λιβάδια και μειώνουν την ανθεκτικότητά τους. Εν τέλει, επιβεβαιώνεται ότι η καλή ποιότητα του νερού είναι καθοριστική για τη διατήρηση της βλάστησης, η οποία αποδεικνύεται τόσο σημαντική για τη θαλάσσια ζωή, τις παράκτιες κοινότητες, για το περιβάλλον, για τον άνθρωπο.