Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Climate Change μελετάται η επίπτωση της έκθεσης σε ακραίες θερμοκρασίες σε έμβρυα, βρέφη, νήπια, παιδιά.
Η κλιματική αλλαγή δεν μπορεί παρά να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Τα έντονα καιρικά φαινόμενα, η ακραία ζέστη που πλήττει πολλές χώρες του πλανήτη, τα αλλεπάλληλα κύματα καύσωνα, η απότομη πτώση θερμοκρασίας, οι καταιγίδες, οι πλημμύρες, οι σφοδρές χιονοπτώσεις επιδρούν καθοριστικά στη σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου.
Πώς, όμως, ακριβώς επιδρούν οι ακραίες θερμοκρασίες; Έχει αποδειχθεί πρωτίστως ότι μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τον τελειόμηνο τοκετό, απειλώντας την υγεία και την ευημερία των βρεφών, ενώ παρατηρείται μειωμένη μυελίωση και ωρίμανση της λευκής ουσίας στον εγκέφαλο, αυξάνοντας πιθανούς μακροπρόθεσμους νευρολογικούς κινδύνους.
Τα παιδιά, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στη μεταβλητότητα της θερμοκρασίας λόγω των ανώριμων μηχανισμών θερμορύθμισής τους. Αρνητική επίπτωση έχουν και στην ψυχική υγεία των παιδιών, οδηγώντας σε αυξημένο άγχος, κατάθλιψη και ενδεχομένως επιθετική συμπεριφορά, ενώ επηρεάζονται και οι γνωστικές τους λειτουργίες.
Η συγκεκριμένη μελέτη επιδιώκει να εντοπίσει πιθανές δομικές αλλαγές στον εγκέφαλο από την έκθεση στο κρύο και τη ζέστη. Συγκεκριμένα, εξέτασε με μαγνητική τομογραφία τη δομή της λευκής ουσίας στον εγκέφαλο 2.681 παιδιών ηλικίας 9 έως 12 ετών, όπου διαπιστώθηκε ότι η έκθεση στο κρύο (2,6 βαθμοί Κελσίου) από τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης έως τους 15 μήνες ζωής και η έκθεση σε θερμότητα (20,2 βαθμοί Κελσίου) από 9 μήνες έως 2,6 χρόνια σχετίστηκαν με βραδύτερη ωρίμανση της λευκής ουσίας. Ας σημειωθεί επιπλέον ότι παιδιά από περιοχές με χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα ήταν πιο ευάλωτα στις ακραίες θερμοκρασίες, λόγω των χειρότερων συνθηκών στέγασης και της ενεργειακής φτώχειας.
Στη μελέτη αναφέρονται χαρακτηριστικά :«Τα παιδιά που ζούσαν σε φτωχότερες γειτονιές ήταν πιο ευάλωτα στην έκθεση στο κρύο και τη ζέστη. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η έκθεση στο κρύο και τη ζέστη σε περιόδους ταχείας ανάπτυξης του εγκεφάλου μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στη μικροδομή της λευκής ουσίας των παιδιών, ένας κίνδυνος που πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης κλιματικής αλλαγής.»