Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ στη Νότια Καλιφόρνια η δυσκολία δασών σε Αμαζόνιο και Άνδεις να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή έχει σοβαρές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και την ισορροπία του οικοσυστήματος.
Συγκεκριμένα με έκθεση στο Proceedings of the National Sciences, ολόκληρες κοινότητες δέντρων δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν έγκαιρα στην αυξανόμενη θερμοκρασία. Χαρακτηριστικά τεράστιες περιοχές του Αμαζονίου και των Άνδεων παραμένουν στάσιμες, με τους ειδικούς να εκφράζουν ανησυχία για την ανθεκτικότητά τους και τις συνέπειες στη ρύθμιση του κλίματος και την επικονίαση.
Ο επικεφαλής της έρευνας Γουίλιαμ Φαρφάν-Ρίος τονίζει: «Αυτά τα δάση απλώς δεν συμβαδίζουν με την κλιματική αλλαγή», και έτσι απειλείται η ακεραιότητα και η λειτουργία των πιο ποικιλόμορφων δασών στη Γη.
Δείτε επίσης: Το μέλλον της ενέργειας: Πώς οι μονάδες άνθρακα γίνονται πυρήνες AI
Η έρευνα συμπεριέλαβε 66.000 δέντρα 2.500 διαφορετικών ειδών σε 66 περιοχές σε Περού και Βολιβία σε διάστημα 40 ετών. Κατέληξε στην ανατροπή των πρότερων εντυπώσεων που ήθελαν τα είδη να έχουν προσαρμοστεί στη θερμοκρασία, εφόσον εντόπισαν ελάχιστα έως μηδενικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι κοινότητες δέντρων θερμαίνονται παράλληλα με το κλίμα.
Ο δε ρυθμός με τον οποίο τα δάση που προσαρμόζονται στη θερμότητα αντικαθιστούν εκείνα που είναι προσαρμοσμένα στην ψύξη αποδεικνύεται πολύ πιο αργός από τον ρυθμό θέρμανσης.
Πρόκειται για το φαινόμενο της «αναντιστοιχίας», το «κλιματικό χρέος», δηλαδή η αναμενόμενη αλλαγή που θα έπρεπε να συμβαδίζει με την άνοδο των θερμοκρασιών δεν πραγματώθηκε. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα δάση θα φτάσουν σε ένα σημείο από το οποίο ενδέχεται να μην ανακάμψουν. Ο Μάιλς Σίλμαν από το Γουέικ Φόρεστ επεσήμανε: «Πρέπει να είσαι εκεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα για να καταλάβεις πώς αλλάζουν αυτά τα δάση», τα δάση μεταβάλλονται, αλλά όχι ώστε να καθίστανται ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή.
Αν και οι κοινότητες των δέντρων μπορούν να προσαρμοστούν για χιλιάδες χρόνια, τα μεμονωμένα δέντρα πεθαίνουν γρήγορα και τα νέα αναπτύσσονται αργά. Ας μην παραληφθεί η πολύτιμη συμβολή των ζώων που διασπείρουν σπόρους και επικονιάζουν, βοηθώντας στην επέκτασή τους. Όμως, η απώλεια οικοτόπων συρρικνώνει τους πληθυσμούς τους.
Αυτά τα δεδομένα προκύπτουν από μία σειρά εκθέσεων που αποδεικνύουν ότι τα είδη στις τροπικές περιοχές είναι λιγότερο ικανά να ανταποκριθούν στην κλιματική αλλαγή από ό,τι τα αντίστοιχα στις εύκρατες ζώνες. Τα τροπικά είδη έχουν περιορισμένη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και ελάχιστα σημεία μετανάστευσης, ιδίως στις πεδινές περιοχές, όπου δεν υπάρχουν είδη προσαρμοσμένα στις θερμότερες περιοχές ώστε να μετακινηθούν.